ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΔΙΑΦΩΝΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Οι καθημερινές μάχες απέναντι στο «παλιό», ενάντια στα κάθε λογής κατεστημένα και τον συντηρητισμό δεν έχουν όρια, διαπερνούν όλα τα επίπεδα της κοινωνίας. Η «μητέρα των μαχών» όμως δίνεται μέσα στο ελληνικό πανεπιστήμιο. Εκεί που πλάθεται η συνείδηση και μορφώνεται η ελληνική νεολαία. Εκεί που στήνονται τα θεμέλια της αυριανής κοινωνίας.
Κι ενώ θα περίμενε κανείς, η πολιτική και πνευματική ηγεσία της χώρας να κινείται στην κατεύθυνση υπηρέτησης βασικών αρχών και αξιών, στην κατεύθυνση εξασφάλισης στους νέους όλων των απαιτούμενων “εργαλείων” για το σχεδιασμό ενός καλύτερου αύριο, μιας καλύτερης κοινωνίας, απεναντίας οι κυβερνήσεις της τελευταίας 20ετίας πολιτεύτηκαν με χαρακτηριστικά αποστροφής στις ανάγκες και τα θέλω της νεολαίας. Εστιάζοντας τη ματιά μας στο χώρο της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης παρατηρούμε πως μετά την ψήφιση του νόμου πλαίσιο 1268 το 1982, που έτυχε της συνολικής λαϊκής αποδοχής, η πολιτική ηγεσία του τόπου επέδειξε αδιαφορία για τα προβλήματα της Ανώτατης Παιδείας. Το αποτέλεσμα αυτής της αδιαφορίας ήταν η συσσώρευση παθογενειών που δημιουργήθηκαν από τη μη εφαρμογή όλων των διατάξεων του νόμου από μερίδα πανεπιστημιακών ιδρυμάτων αλλά και η εμφάνιση προβλημάτων από τη μη βελτίωση του νόμου με την αντιστοίχηση του με τις κοινωνικές και ακαδημαϊκές επιταγές.
Η αδιαφορία αυτή τις περισσότερες φορές μεταφραζόταν με την προσπάθεια για ψήφιση εκπαιδευτικών νόμων που ήταν συνάμα συντηρητικοί, αντιδημοκρατικοί και καταστροφικοί για το Δημόσιο Πανεπιστήμιο. Αποκορύφωμα αποτέλεσε ο Νόμος της Ν.Δ. επί Υπουργίας Κοντογιαννόπουλου που προκάλεσε πολύμηνες καταλήψεις σχολείων και πανεπιστημίων την περίοδο ’90-‘91, αλλά και τη δολοφονία του καθηγητή Ν. Τεμπονέρα από τον πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ Πάτρας Γ. Καλαμπόκα. Τελικά το κίνημα πέτυχε την απόσυρση τόσο του Υπουργού όσο και του επίμαχου νόμου.
Το Νοέμβρη του ’98, ο Υπουργός Παιδείας Γ. Αρσένης προχωράει στην ίδρυση νέων πανεπιστημιακών τμημάτων χωρίς να αυξάνει τις δαπάνες για την παιδεία, ενώ παράλληλα ανοίγει το παραθυράκι της ιδιωτικής εκπαίδευσης με την ίδρυση των Προγραμμάτων Σπουδών Επιλογής(προγράμματα σπουδών 4ετής διάρκειας, στα οποία ο σπουδαστής καταβάλλει δίδακτρα). Οι 2μηνες κινητοποιήσεις των φοιτητών και μαθητών, οι οποίοι αντιδρούν στο εξεταστικό σύστημα, οδηγούν την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ σε υποχώρηση.
Η 3η προσπάθεια πραγματοποιείται 7 χρόνια μετά, το Μάη του 2006, όπου και πάλι η Ν.Δ. με Υπουργό Παιδείας τη Μ. Γιαννάκου επιχειρεί να ψηφίσει ένα ανεφάρμοστο νόμο που περιόριζε ακαδημαϊκές ελευθερίες και δικαιώματα. Η απάντηση των φοιτητών ήταν και πάλι πολύμηνες καταλήψεις και μαζικά συλλαλητήρια μέχρι και την άνοιξη του 2007. Αποτέλεσμα αυτών των κινητοποιήσεων ήταν η απόσυρση της πλειοψηφίας των διατάξεων του νόμου, η ψήφιση των υπολοίπων στο θερινό τμήμα της Βουλής και η πραγματική εφαρμογή ελάχιστων εξ’ αυτών.
Στις 26 Σεπτέμβρη 2010, η Υπουργός Παιδείας Α. Διαμαντοπούλου ανακοινώνει από τη σύνοδο πρυτάνεων στους Δελφούς, τις βασικές κατευθύνσεις του διαλόγου για το νέο Νόμο-Πλαίσιο. Μεταξύ των γενικόλογων και ασαφών προτάσεων που κατέθεσε μπορούμε να παρατηρήσουμε τα εξής:
- διαφωνούμε κάθετα με το κομμάτι εκείνο που αναφέρει ότι η μισθοδοσία των Ακαδημαϊκών και Διοικητικών υπαλλήλων θα γίνεται από το πανεπιστήμιο,
- διαφωνούμε με το προτεινόμενο μοντέλο διοίκησης του πανεπιστημίου επειδή θεωρούμε αντισυνταγματικό τον ορισμό του Πρύτανη μέσω διεθνή διαγωνισμού καθώς αυτό παρεμβαίνει στο Αυτοδιοίκητο του πανεπιστημίου,
- διαφωνούμε με το μοντέλο χρηματοδότησης των πανεπιστημίων με βάση τους εισακτέους και τους αποφοίτους καθώς δεν λαμβάνει υπ’ όψιν του χαρακτηριστικά όπως τις υποδομές, την τοποθεσία, των τεχνικό εξοπλισμό των τμημάτων και των αριθμό των μελών ΔΕΠ,
- διαφωνούμε με την αλλαγή της λειτουργίας των πανεπιστημίων από τα τμήματα σε σχολές καθώς υπάρχουν σχολές των οποίων τα τμήματα έχουν ελάχιστα κοινά μαθήματα και δεν μπορούν να διαμορφώσουν κοινό πρόγραμμα για το 1ο έτος. Επίσης είναι πρακτικά αδύνατον να βρεθούν χώροι που να μπορούν να στεγάσουν ένα τεράστιο αριθμό φοιτητών που υπάρχουν ανά σχολή σε κοινά μαθήματα,
- διαφωνούμε με την εφαρμογή του Πανεπιστημιακού Καλλικράτη αν αυτή γίνει μόνο με οικονομικά κριτήρια και όχι με ακαδημαϊκά,
- δεν αναφέρει τίποτα για το ζήτημα εισαγωγής στα πανεπιστήμια κάτι πάρα πολύ σημαντικό για την λειτουργία των ιδρυμάτων, καθώς και για το γεγονός ότι πολλά τμήματα υποχρεώνονται από το υπουργείο να δέχονται μεγαλύτερο αριθμό φοιτητών από αυτόν που μπορούν να καλύψουν,
- δεν αναφέρει τίποτα για το καθεστώς των μετεγγραφών από τμήμα σε άλλο τμήμα από τη στιγμή που αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα για κάποια τμήματα, ιδιαίτερα τα περιφερειακά, καθώς το μεγαλύτερο ποσοστό των πρωτοετών φοιτητών τους παίρνουν μετεγγραφή σε τμήματα των Αθηνών και της Θεσσαλονίκης,
- δεν έχει γίνει ακόμα σαφές αν η παιδεία και ιδιαιτέρως η τριτοβάθμια εκπαίδευση εμπίπτει στο μνημόνιο και στον όρο του 5/1, το οποίο θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στα πανεπιστήμια, ιδίως σε αυτά με μικρό αριθμό μελών ΔΕΠ,
- δεν αναφέρει τίποτα για τις μεγάλες κεντρικές σχολές με εκατοντάδες μέλη ΔΕΠ τα οποία δεν διδάσκουν ποτέ και πως αυτό το φαινόμενο θα καταπολεμηθεί,
- δεν αναφέρεται πουθενά στην υποχρηματοδότηση και κατ’ επέκταση στην αναγκαιότητα αύξησης των δαπανών για την Παιδεία,
- δεν ξεκαθαρίζει ότι αποσύρονται όλες οι διατάξεις του καταστροφικού για τα πανεπιστήμια νόμου της Ν.Δ., όπως είχε δεσμευθεί προεκλογικά, αντιθέτως η φιλοσοφία όσων ανακοινώθηκαν κινούνται στην ίδια κατεύθυνση,
- δεν καθιστά σαφές με ποιο τρόπο θα παταχθεί η ανομία και η διαπλοκή που μαστίζει τα ελληνικά πανεπιστήμια, αφού ξεκινάει το διάλογο με τους εκτελεστές και στυλοβάτες αυτών των πρακτικών, τους καθηγητές,
- δεν μας αναλύει πως θα λειτουργήσει το τεχνολογικά προηγμένο, ερευνητικά ανεπτυγμένο και ακαδημαϊκά σύγχρονο πανεπιστήμιο, αφού προτείνει για τη διοίκησή του, Manager,
- δεν μας πείθει για την περιφρούρηση των δημοκρατικών διαδικασιών, αφού αφήνει να εννοηθεί πως επίκειται κατάργηση της συμμετοχής των φοιτητών στις εκλογές ανάδειξης Προεδρικών και Πρυτανικών Αρχών,
- είναι δε, ιδιαίτερα προβληματικές οι προτάσεις που αναφέρονται στην εφαρμογή απουσιολογίου από τις διαλέξεις των μαθημάτων καθώς και στην εφαρμογή του θεσμού των προαπαιτούμενων μαθημάτων,
- με την εφαρμογή του κουπονιού, του απουσιολογίου, των προαπαιτούμενων μαθημάτων οδηγούμαστε στην κατάργηση των συνολικών πτυχίων και βαδίζουμε στη δημιουργία ατομικής καρτέλας προσόντων του καθενός. Αυτό καταργεί συνολικά τα επαγγελματικά δικαιώματα των τμημάτων αφού δεν θα υπάρχει κοινός κορμός μαθημάτων,
- τέλος κάνοντας μια προσεκτική ανάγνωση της πρότασης παιδείας για την τριτοβάθμια εκπαίδευση διακρίνουμε οτι το ύφος και το πνεύμα του νομοθετήματος ΔΕΝ ενισχύει τον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα του πανεπιστημίου.
Από τα παραπάνω προκύπτει πως οι προτάσεις του Υπουργείου Παιδείας δεν συμβαδίζουν με τις προεκλογικές δεσμεύσεις του Οκτώβρη του 2009. Αν λοιπόν αυτές οι ανακοινώσεις αποτελέσουν το πλαίσιο διαλόγου, τότε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κάνει την επιλογή της ευθείας σύγκρουσης με τους φοιτητές καθώς και με όσους υπερασπίζονται καθημερινά το Δημόσιο και Δωρεάν Πανεπιστήμιο. Συνέπεια αυτού θα είναι η διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής και η μακροημέρευση της εξουσίας μιας ομάδας ελίτ που καταδυναστεύει τα Ελληνικά Πανεπιστήμια κρατώντας όμηρο των προσωπικών τους επιδιώξεων.
Ως ΝΕΟΙ, είμαστε οι πρώτοι που λέμε πως το Ελληνικό Δημόσιο Πανεπιστήμιο αντιμετωπίζει σημαντικά προβλήματα, τα οποία συσσωρεύτηκαν τις τελευταίες 2 δεκαετίες λόγω κυρίως της αδράνειας των κυβερνήσεων και είμαστε και οι πρώτοι που λέμε πως η κατάσταση αυτή πρέπει να αλλάξει.
Ποια είναι όμως τα πραγματικά προβλήματα, ποιοι ευθύνονται και ποια είναι η ουσιαστική λύση τους;
Όσοι προσπάθησαν να απαντήσουν στα ερωτήματα αυτά έχοντας στο νου τους εφήμερες λύσεις, απέτυχαν. Όσοι ερμήνευσαν το πανεπιστήμιο με οικονομικούς όρους κέρδους και ζημιάς δεν είχαν εκτιμήσει την πραγματική συμβολή του στην ελληνική κοινωνία. Όσοι αγνόησαν τις προτάσεις των φοιτητών, ξέχασαν ότι τα πανεπιστήμια υπάρχουν για να εξυπηρετούν τις ανάγκες αυτών καθώς και για να τους δημιουργούν συνείδηση ενεργών και χρήσιμων πολιτών.
Δεν έχουμε πλέον καιρό για άλλους προσχηματικούς διαλόγους, όπως αυτόν που καλεί το Υπουργείο Παιδείας. Η ελληνική κοινωνία δεν μπορεί να τρώει για άλλη μια φορά τις σάρκες της μπροστά από τα τηλεοπτικά παράθυρα για το αν οι φοιτητές ή η γονείς ή οι καθηγητές έχουν το δίκιο στην αντιπαράθεση που θα ξεσπάσει. Αυτό σημαίνει πως πρέπει να σκύψουμε ειλικρινά στα χρονίζοντα προβλήματα και να επιχειρήσουμε ουσιαστικές αλλαγές. Σε κάθε περίπτωση, η κατάσταση δεν πρέπει να μείνει ίδια.
Την ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση την έχουν αναμφισβήτητα όσοι κυβέρνησαν και έμειναν άπραγοι, όσοι διοίκησαν και δεν σεβάστηκαν το πανεπιστήμιο, όσοι προτίμησαν να διαπλεχτούν από το να τιμωρήσουν παραδειγματικά τους διαπλεκόμενους.
Η κάθαρση του ελληνικού πανεπιστημίου πρέπει να είναι ο στόχος των φοιτητών, οι οποίοι πρέπει να αναλογιστούμε την ευθύνη μας και να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Αν χτίζαμε σήμερα, το πρώτο ελληνικό πανεπιστήμιο θα τοποθετούσαμε ως θεμέλιο λίθο του τη Διαφάνεια, καθώς χωρίς αυτήν, κάθε οικοδόμημα είναι εύθραυστο και ετοιμόρροπο.
Ως νέοι με θράσος, έχουμε μόνο μια επιλογή, μια προτεραιότητα. Να γκρεμίσουμε το «παλιό» Πανεπιστήμιο και να χτίσουμε το «νέο». Το νέο πανεπιστήμιο είναι Δημόσιο και Δωρεάν και υπηρετεί πανανθρώπινες αξίες και ιδανικά, μεταξύ των οποίων:
1. τη δημοκρατία,
2. την κοινωνική δικαιοσύνη,
3. την αξιοκρατία,
4. την διαφάνεια,
5. την ισότητα,
6. την αλληλεγγύη,
7. την ειρήνη,
8. την ακαδημαϊκότητα,
9. την αξιοποίηση της έρευνας προς όφελος της κοινωνίας.
Η ΠΑΣΠ έχοντας ως βάση τις παραπάνω αξίες ανοίγει διάλογο για την επίλυση όλων των προβλημάτων και των παθογενειών της Ανώτατης Παιδείας.
Τα συμπεράσματα αυτού του διαλόγου θα αποτελέσουν την ενιαία πρόταση όσων συμμετάσχουν στο διάλογο για το νέο Νόμο-Πλαίσιο που θα διέπει τα ελληνικά ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Στο διάλογο αυτό καλούνται να συμμετάσχουν όλοι οι ακαδημαϊκοί φορείς, φοιτητές, διδάσκοντες, διοικητικοί, οι πρυτάνεις των ιδρυμάτων, οι πρόεδροι των τμημάτων, οι κοινωνικοί φορείς που έχουν άμεση σχέση με το πανεπιστήμιο όπως επιμελητήρια, σύλλογοι, τοπική αυτοδιοίκηση, καθώς και κάθε Έλληνας πολίτης που επιθυμεί την ουσιαστική αλλαγή των ελληνικών πανεπιστημίων. Ο διάλογος αυτός θα γίνεται στα αμφιθέατρα, στο διαδίκτυο καθώς και σε ανοιχτά τραπέζια συζήτησης και όχι σε κλειστά γραφεία και σε κλειστές συσκέψεις.
Το φοιτητικό κίνημα έχει προτάσεις για το πώς οραματίζεται την Παιδεία. Δεν είναι η φωνή της στείρας άρνησης, έχει αρχές, συγκεκριμένες θέσεις αλλά πάνω απ’ όλα έχει διάθεση για αγώνα. Καθημερινό αγώνα για ένα καλύτερο πανεπιστήμιο, καθημερινό αγώνα για τη διασφάλιση σε όλους του δικαιώματος στη μόρφωση και την εργασία. Και ο αγώνας αυτός δεν μπορεί παρά να είναι νικηφόρος.
ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΘΕΣΕΙΣ
της ΠΑΣΠ για το
ΔΗΜΟΣΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ
Πάγια θέση μας αποτελεί ο δημόσιος και δωρεάν χαρακτήρας της εκπαίδευσης. Η τριτοβάθμια εκπαίδευση δεν μπορεί να αποτελεί προνόμιο των λίγων ούτε ανάγκη των πολλών. Αποτελεί κατάκτηση και δικαίωμα όλων. Ζητάμε η χρηματοδότηση στην Παιδεία να είναι το 7% του ΑΕΠ ετησίως. Λέμε ΟΧΙ στην ίδρυση ιδιωτικών και μη κρατικών πανεπιστημίων. Θέλουμε μια εκπαίδευση που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες τις κοινωνίας και όχι να υποτάσσεται σε επιταγές ιδιωτικών συμφερόντων. Η γνώση δε θα πρέπει να εξειδικεύεται και να τεμαχίζεται. Αντιθέτως, θα πρέπει να είναι πλουραλιστική, πολύπλευρη και να συμβαδίζει με την εποχή μας. Η Π.Α.Σ.Π. πιστεύει σε ένα μαζικό, διεκδικητικό, προοδευτικό φοιτητικό κίνημα ικανό να προασπίσει τα φοιτητικά κεκτημένα αλλά και να προωθήσει ρηξικέλευθες πολιτικές. Παράλληλα η συνδικαλιστική ιδιότητα της παράταξης μας, κάνει τα όργανα συνδιοίκησης του πανεπιστημίου πολύ σημαντικό τομέα δράσης και αναπόσπαστο από την καθημερινότητα της οργάνωσης μας. Με βάση το νόμο Πλαίσιο του ’82 που αφορά στη διοίκηση του πανεπιστημίου, οι φοιτητές μέσω του φοιτητικού συλλόγου έχουν δικαίωμα ισότιμης συμμετοχής στα όργανα συνδιοίκησης όλων των βαθμίδων, από τους Τομείς έως τη Σύγκλητο. Παράλληλα, διεκδικούμε ο αριθμός των φοιτητών στα όργανα συνδιοίκησης να είναι το 100% του αριθμού των μελών ΔΕΠ. Η ενεργός συμμετοχή στη συνδιοίκηση έχει ξεχωριστό ρόλο στη δράση μας και γι’ αυτό διεκδικούμε την αύξηση του ποσοστού συμμετοχής μας. Πιστεύουμε πως μέσα από τα όργανα οι φοιτητές μπορούν να ελέγξουν και να αποτρέψουν τις αυθαιρεσίες των καθηγητών, αλλά και να προωθήσουν τα συμφέροντα και τα δίκαια των φοιτητών. Η Πανελλήνια Αγωνιστική Σπουδαστική Παράταξη συμμετέχει με συνέπεια, σοβαρότητα και ευθύνη και καταθέτει τις προτάσεις της για την ανασυγκρότηση των οργάνων του φοιτητικού κινήματος και αυτές για τη βελτίωση του Δημόσιου Πανεπιστημίου και τη διεύρυνση του Δωρεάν χαρακτήρα της Εκπαίδευσης.
- ΕΦΕΕ
Τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζουμε την πλήρη αδιαφορία των φοιτητικών παρατάξεων για τα συλλογικά όργανα των φοιτητών. Μετά τη διάλυση της ΕΦΕΕ, οι παρατάξεις ενδιαφέρονται μόνο για την περιχαράκωση του χώρου τους, την καπηλεία της φωνής των φοιτητών, τη σταθερή απομάκρυνση από τη λήψη συλλογικών αποφάσεων και όχι για να έχουν ισχυρό ρόλο στη διαμόρφωση των εξελίξεων. Επιλέγουν τον μονόδρομο της επιβολής, πολλές φορές, χωρίς να λογαριάζουν τη φωνή του φοιτητή.
Η ΠΑΣΠ κινείται συνεχώς προς αυτήν την κατεύθυνση έχοντας καλέσει τις υπόλοιπες φοιτητικές παρατάξεις να προχωρήσουν άμεσα στην επανασύσταση της ΕΦΕΕ και στην εκλογή Κεντρικού Συμβουλίου με τη διενέργεια Πανσπουδαστικού Συνεδρίου, αμέσως μετά τις φοιτητικές εκλογές.
Είναι ανάγκη άμεσης πραγματοποίησης ενός Πολιτικού και Καταστατικού Πανσπουδαστικού Συνεδρίου με σκοπό:
- την αντιπαράθεση θέσεων και ιδεών για την πορεία του εκπαιδευτικού συστήματος και του φοιτητικού κινήματος, του τρόπου λειτουργίας και δομής του
- τον ουσιαστικό διάλογο και τη λήψη αποφάσεων για θέματα που αφορούν άμεσα τους φοιτητές
- την ανασυγκρότηση των οργάνων του φοιτητικού κινήματος, ώστε να λειτουργούν συλλογικά και αποτελεσματικά
- τη λειτουργία των οργάνων για ουσιαστική παρέμβαση στον χώρο των ΑΕΙ και της κοινωνίας γενικότερα
Ζητάμε την επανεξέταση συγκεκριμένων άρθρων που αφορούν τη δομή και τη λειτουργία των φοιτητικών οργάνων με σκοπό την καλύτερη οργάνωση του φοιτητικού κινήματος. Έχουμε αποδείξει στην πράξη ότι η ΠΑΣΠ δεν ενδιαφέρεται για τίποτα άλλο εκτός από την ουσιαστική δράση της μέσα στα πανεπιστήμια, διασφαλίζοντας τα κεκτημένα του φοιτητικού κινήματος και διευρύνοντας τα δικαιώματα του φοιτητή.
Η ΠΑΣΠ αρνείται να μπει στη λογική καταγραφής δυνάμεων χωρίς πολιτικό περιεχόμενο, να συμμετέχει σε σπασμωδικές αντιδράσεις χωρίς στόχους και σε διαδικασίες που καταπατούν κάθε έννοια δημοκρατίας και ελεύθερης έκφρασης.
Σε μια περίοδο που οι νέοι και ιδιαίτερα οι φοιτητές αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα και αναζητούν τρόπους πολιτικής έκφρασης είναι χρέος να υπερβούμε μίζερες και ξεπερασμένες λογικές. Χρειάζεται θάρρος, τόλμη και αποφασιστικότητα για να ανατραπεί η υπάρχουσα κατάσταση. Χρειάζεται η κατάθεση θέσεων και προτάσεων που θα βλέπουν μπροστά, θα προκαλούν γιατί θα θίγουν κατεστημένες δομές και θα δίνουν προοπτική στους νέους.
Αναγνωρίζουμε τις ευθύνες που μας αναλογούν για τη σημερινή εικόνα και την κρίση που αντιμετωπίζουν τα συλλογικά όργανα των φοιτητών, έχουμε όμως τη θέληση να την ανατρέψουμε.
Προτείνουμε άμεσα:
- την πραγματοποίηση του Πανσπουδαστικού Συνεδρίου
- τα εκλογικά αποτελέσματα που θα καταγραφούν να είναι αξιόπιστα και ανόθευτα.
- την καταγραφή των συνέδρων από όλους τους φοιτητικούς συλλόγους με βάση τα αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών
- το εκλεγμένο Κ.Σ. της ΕΦΕΕ να ζητήσει από όλους τους συλλόγους να εκφράσουν τη θέση τους για όλα τα ζητήματα Παιδείας που αφορούν τους φοιτητές
- τη διαμόρφωση πολιτικών κειμένων που θα κατατεθούν στο Συνέδριο
- η διανομή των καρτών των συνέδρων να ολοκληρωθεί πριν από την έναρξή του
Είμαστε η γενιά που θέλει να διαμορφώσει νέους όρους και νέους ρυθμούς λειτουργίας της κοινωνίας μας. Η γενιά που στρέφει το βλέμμα της αριστερά, γιατί έχει ταυτίσει την αριστερά με τη συγκροτημένη και ουσιαστική δράση των κινημάτων, με την πρόοδο, την ανατροπή κατεστημένων δομών, τη δημοκρατία και τη συλλογικότητα.
Στόχος μας είναι ένα φοιτητικό κίνημα ζωντανό, που θα διαθέτει συγκροτημένα συλλογικά όργανα, τα οποία θα εκφράζουν τη βούληση των φοιτητών και θα παρεμβαίνουν αποτελεσματικά.
Ένα Φοιτητικό Κίνημα όπου οι αντιπαραθέσεις θα έχουν πολιτικό περιεχόμενο και θα οδηγούν σε κατάθεση ουσιαστικών θέσεων και προτάσεων.
Αρνούμαστε να είμαστε συμμέτοχοι σε διαδικασίες παρακμής, αποδυνάμωσης της φωνής μας, πολυδιάσπασης της δράσης και ακύρωση του ρόλου μας.
Όλοι οφείλουμε να αντιληφθούμε τον ρόλο μας και να μην επιτρέψουμε σε κανέναν να χρησιμοποιεί το Φοιτητικό Κίνημα για εξυπηρέτηση μικροκομματικών σκοπιμοτήτων.
Α. ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΔΟΜΗ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΣΗ
Το πλαίσιο της εσωτερικής δομής και διοίκησης των ιδρυμάτων είναι από τους βασικότερους παράγοντες που καθορίζουν την ακαδημαϊκή ανεξαρτησία των Πανεπιστημίων. Ως ΠΑΣΠ, οραματιζόμαστε, ένα οικονομικά αυτοδύναμο και ακαδημαϊκά αυτοτελές Πανεπιστήμιο όπου κυρίαρχες είναι οι έννοιες της δημοκρατίας και της συμμετοχής. Συγκεκριμένα οι βασικές αρχές που πρέπει να διέπουν τα Ελληνικά ΑΕΙ σύμφωνα με τις θέσεις μας είναι:
Ι. Η οικονομική αυτοδυναμία και αυτοτέλεια
Η οικονομική αυτοδυναμία και αυτοτέλεια του Πανεπιστημίου εξασφαλίζεται από:
1. Την θεσμοθέτηση 7% επί του ΑΕΠ αποκλειστικά για την Παιδεία το οποίο θα είναι ανεπηρέαστο από οποιαδήποτε κυβερνητική αλλαγή.
2. Την απεμπλοκή των κονδυλίων από το Δημόσιο Λογιστικό, για να μπορεί το Πανεπιστήμιο μέσα από την αναπροσαρμογή των προϋπολογισμών να τα κατευθύνει σε τομείς που πραγματικά υπάρχει ανάγκη, ώστε να αξιοποιούνται καλύτερα. Παράλληλα να υπάρχει δυνατότητα τα Ιδρύματα να αναπροσαρμόζουν τις πιστώσεις ανά λογαριασμό στη διάρκεια του έτους.
3. Την αξιοποίηση των ιδίων οικονομικών πόρων οι οποίοι προέρχονται από δωρεές φορέων και αποτελούν περιουσία των Ιδρυμάτων.
Στα πλαίσια αυτά θα πρέπει να υπάρχει απόλυτη διαφάνεια στις εισροές-εκροές πόρων του Πανεπιστημίου για την αποφυγή της εκμετάλλευσης της “περιουσίας” του από οποιαδήποτε ιδιωτικά συμφέροντα.
ΙΙ. Η ακαδημαϊκή ανεξαρτησία
Ως μέσα κατοχύρωσης της ακαδημαϊκής ανεξαρτησίας θεωρούμε τα εξής:
1. Κατάρτιση των προγραμμάτων σπουδών με αποκλειστική ευθύνη των Τμημάτων, χωρίς καμία κυβερνητική, κρατική ή ιδιωτική παρέμβαση.
2. Παραχώρηση πλήρων αρμοδιοτήτων στα Πανεπιστήμια για την προκήρυξη θέσεων προσωπικού, τόσο εκπαιδευτικού (ΔΕΠ) όσο και διοικητικού.
3. Αξιολόγηση των Α.Ε.Ι. με βάση το επιστημονικό και ερευνητικό τους έργο και όχι με βάση μόνο το μέγεθός του, την ιστορία τους ή τον αριθμό των φοιτητών του.
4. Κατάργηση των αδικαιολόγητων μετατάξεων καθηγητών από τα Περιφερειακά Πανεπιστήμια σε αυτά του κέντρου.
ΙΙΙ. Δημοκρατία και ανεξαρτησία στη δομή και οργάνωση Θεωρούμε αναφαίρετο και αδιαπραγμάτευτο το δικαίωμα που έδωσε ο νόμος 1268/82 σε όλους τους φορείς της Πανεπιστημιακής Κοινότητας (καθηγητές, φοιτητές, άλλοι φορείς της εκπαιδευτικής διαδικασίας, διοικητικοί υπάλληλοι) να συμμετέχουν στα όργανα συνδιοίκησης. 5
Ως ΠΑΣΠ θεωρούμε ότι η δημοκρατία δεν είναι ζήτημα που μπορούμε να εμπιστευτούμε σε κάποιες αυθεντίες, αλλά επαφίεται στην ενεργό συμμετοχή όλων. Γι’ αυτό λέμε ΟΧΙ στη συντηρητική λογική της δεξιάς για περιορισμό της φοιτητικής εκπροσώπησης και διεκδικούμε την αύξησή της και την ισότιμη καθολική συμμετοχή όλων των μελών της Πανεπιστημιακής κοινότητας σε πρυτανικές-προεδρικές εκλογές.
Β. ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ
Οι επιστήμονες που έχουν επωμιστεί τη διαδικασία εκπαίδευσης των νέων επιστημόνων αλλά και της αναζήτησης νέων στοιχείων μέσα από την επιστημονική έρευνα διαδραματίζουν κι αυτοί ένα σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του σύγχρονου Πανεπιστημίου. Έτσι τα ζητήματα που αφορούν την επιλογή τους, την αξιολόγηση του έργου τους καθώς και την εξέλιξή τους έχουν μια ξεχωριστή βαρύτητα στους προβληματισμούς μας.
Όσον αφορά στην επιλογή, την αξιολόγηση και την εξέλιξη των μελών ΔΕΠ οι προτάσεις μας περιλαμβάνουν:
1. Αυστηρή εφαρμογή κριτηρίων στις διαδικασίες επιλογής των υποψηφίων για τη θέση μέλους ΔΕΠ. Τα κριτήρια αυτά μπορούν να είναι:
- Δημοσιεύσεις εργασιών σε επιστημονικά περιοδικά.
- Συμμετοχή σε ερευνητικά προγράμματα και παραγωγή πρωτογενούς έρευνας.
- Διδακτική ικανότητα & συνέπεια στις πανεπιστημιακές διαλέξεις προς τους φοιτητές. Η αξιολόγηση των μελών ΔΕΠ σε τέτοια θέματα απαιτεί τη βαρύνουσα γνώμη των φοιτητών μέσω αξιολόγησης αυτών.
- Συμμετοχή και παρουσία σε επιστημονικούς φορείς – συνέδρια.
2. Θεσμοθέτηση σε Πανελλαδικό επίπεδο Δευτεροβάθμιου Οργάνου Κρίσης, με καθαρά ακαδημαϊκό χαρακτήρα και αυστηρά κριτήρια συγκρότησης, που θα ελέγχει τις προσφυγές υποψηφίων μελών ΔΕΠ, οι οποίες θα γίνονται κάτω από αυστηρά προσδιορισμένες προϋποθέσεις.
3. Οι προκηρύξεις θέσεων μελών ΔΕΠ σε κάποιο γνωστικό αντικείμενο πρέπει να βρίσκονται σε απόλυτη αρμονία με το πρόγραμμα σπουδών του Τμήματος, τις ανάγκες αυτού και να βασίζονται στον προγραμματισμό που αυτό έχει κάνει.
4. Ομοιόμορφη κατανομή των μελών ΔΕΠ όλων των βαθμίδων μέσα στα Τμήματα, ώστε να μη δίνεται η δυνατότητα σε κάποιους καθηγητές 1ης βαθμίδας να αποκτούν ισχύ δημιουργώντας μικρά φέουδα μέσα στο Πανεπιστήμιο.
5. Σχετικά με το θέμα της ετεροαπασχόλησης των μελών ΔΕΠ απαιτούμε την πάταξή της, μέσω της αυστηρής εφαρμογής σχετικού νόμου ώστε οι καθηγητές να αφοσιώνονται πλήρως και αποκλειστικά στο εκπαιδευτικό και ερευνητικό τους έργο.
6. Τα μέλη ΔΕΠ χαμηλών βαθμίδων είναι οι επιστήμονες που δίνουν νέα πνοή και δυναμική στο κάθε Τμήμα. Γι’ αυτό τον λόγο, η καθιέρωση ουσιαστικών κινήτρων για προσέλκυση νέου υψηλού επιστημονικού δυναμικού για το ελληνικό Πανεπιστήμιο είναι πρωταρχική ανάγκη. Ταυτόχρονα, να καθιερωθούν ερευνητικά προγράμματα με έμφαση στις χαμηλές βαθμίδες των μελών ΔΕΠ.
7. Προτείνουμε την ενίσχυση συνεργασίας μεταξύ διαπανεπιστημιακών δικτύων αλλά και ερευνητικών ινστιτούτων.
8. Τέλος, για την εξάλειψη του φαινομένου τερματισμού της έρευνας από καθηγητές που φτάνουν στην 1η βαθμίδα, προτείνουμε την συνέχεια της αξιολόγησής τους και την δημιουργία νέων κινήτρων για αυτούς.
Γ. ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΠΟΥΔΩΝ
Το πρόγραμμα σπουδών ενός Τμήματος είναι εκείνο που καλλιεργεί τους νέους επιστήμονες. Στα πλαίσια αυτά διεκδικούμε τη διαμόρφωση σύγχρονων προγραμμάτων σπουδών, περισσότερο ευέλικτων, τα οποία θα ανταποκρίνονται στις ανάγκες της σύγχρονης κοινωνίας και θα συμβαδίζουν με τις τελευταίες επιστημονικές ανακαλύψεις. Συγκεκριμένα: Για κάθε πανεπιστημιακό τμήμα που ιδρύεται να υπάρχει αντίστοιχο Προεδρικό Διάταγμα που να κατοχυρώνει τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων του.
- Κρίνουμε υπερβολική την ανεξέλεγκτη ίδρυση νέων τμημάτων με “θολά” αντικείμενα σπουδών και υπερεξειδικευμένα προγράμματα σπουδών.
- Στηρίζουμε την κατάρτιση των προγραμμάτων σπουδών με αποκλειστική ευθύνη των Τμημάτων, χωρίς καμία άλλη παρέμβαση.
- Αντιδρούμε σε τακτικές και μεθόδους εξειδίκευσης του πτυχίου μας και κατάτμηση της γνώσης. Το Πανεπιστήμιο οφείλει να παρέχει σφαιρική και ολοκληρωμένη μόρφωση, ώστε ο πτυχιούχος να μην είναι και να μην αισθάνεται εγκλωβισμένος όταν βγει στην κοινωνία. Στόχος δεν πρέπει να είναι η δημιουργία μηχανών παραγωγής, αλλά η ατομική, γνωστική και κοινωνική ολοκλήρωση του ανθρώπου.
- Η συμμετοχή εκπροσώπων φοιτητών στις διαδικασίες αναθεώρησης ενός προγράμματος σπουδών θεωρείται αναφαίρετο δικαίωμα για τους φοιτητές.
- Στοχεύουμε ο αριθμός των μαθημάτων να είναι ανάλογος της γνώσης που προσφέρεται, σε όλα τα πανεπιστημιακά Τμήματα. Τα μαθήματα πρέπει να συμβαδίζουν με τις ανάγκες της επιστήμης, του προγράμματος σπουδών και όχι να αποφασίζονται με γνώμονα τα αντικείμενα και τις προσωπικές ανάγκες κάποιων μελών ΔΕΠ. Απαιτούνται λοιπόν συγχωνεύσεις μαθημάτων σε περιπτώσεις, όπου επικαλύπτεται η ύλη. Να συνδεθεί η θεωρία των μαθημάτων με την πρακτική εφαρμογή της μέσα από εργαστηριακά μαθήματα.
- Διεκδικούμε την ενίσχυση των Γραφείων Απασχόλησης και της Πρακτικής άσκησης των φοιτητών, στα τελευταία έτη των σπουδών, έτσι ώστε να αποκτάται πολύτιμη εμπειρία για τους ίδιους τους φοιτητές αλλά και την ίδια στιγμή το Πανεπιστήμιο να συνδέεται με την παραγωγική διαδικασία. Προϋπόθεση αυτής της κίνησης αποτελεί η ασφάλιση των φοιτητών-εργαζομένων, η προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων τους από το πανεπιστήμιο και η πάταξη της εκμετάλλευσης των νέων εργαζομένων.
- Επιδιώκουμε ο φοιτητής να παρακολουθεί μαθήματα, χωρίς εξετάσεις, από συλλόγους και επιμελητήρια (π.χ. Σύλλογο δικηγόρων, Οικονομικό επιμελητήριο), προκειμένου να υπάρχει σύνδεση των σπουδών του με τα μελλοντικά επαγγέλματα.
Δ. ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΑ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΑ
Το ζήτημα των Πανεπιστημιακών Συγγραμμάτων είναι ίσως από τα σημαντικότερα θέματα που απασχολούν το Πανεπιστήμιο, το φοιτητή και την πολιτεία. Τα συγγράμματα αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Θέση μας είναι το ανυποχώρητο αξίωμα της διατήρησης του δωρεάν και δημοσίου χαρακτήρα της Ανώτατης Εκπαίδευσης και ως εκ τούτου, ανυποχώρητη είναι η θέση μας για τη διανομή δωρεάν συγγραμμάτων. Με το νέο νόμο πλαίσιο επιχειρείται να αλλοιωθεί η δωρεάν διανομή συγγραμμάτων, καθώς δεν θα δικαιούμαστε όλοι οι φοιτητές την δωρεάν διανομή όλων των συγγραμμάτων. Εξετάζοντας την κατάσταση που σχετίζεται με τα πανεπιστημιακά συγγράμματα σήμερα, διακρίνουμε τα εξής χαρακτηριστικά:
1. Πολλά από τα πανεπιστημιακά συγγράμματα που διδάσκονται στα Ελληνικά Α.Ε.Ι. βρίσκονται σε αναντιστοιχία με τις σύγχρονες επιστημονικές εξελίξεις και ο μόνος λόγος ύπαρξής τους φαίνεται να είναι η ικανοποίηση των οικονομικών αναγκών των εμπλεκομένων.
2. Η δωρεάν διανομή των συγγραμμάτων μέχρι σήμερα ταυτίστηκε με το ένα και μοναδικό σύγγραμμα. Το γεγονός αυτό οδήγησε στην ανάπτυξη μιας μονόπλευρης αντίληψης για την επιστημονική προσέγγιση διαφόρων αντικειμένων.
3. Για πολλούς φοιτητές αλλά και διδάσκοντες το πανεπιστημιακό σύγγραμμα αποτελεί τη μοναδική τους επαφή με το Πανεπιστήμιο. Οι μεν φοιτητές τα διαβάζουν, τα αποστηθίζουν και δίνουν εξετάσεις, οι δε διδάσκοντες συγγραφείς τους τα απαγγέλλουν στα αμφιθέατρα.
Οι προτάσεις της ΠΑΣΠ
1. Η χορήγηση δωρεάν συγγραμμάτων αποτελεί βασικό και αναπόσπαστο στοιχείο της δωρεάν τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
2. Για την καλύτερη, οικονομικότερη και ταχύτερη απόκτηση των συγγραμμάτων, αλλά και για την απεξάρτηση της διαδικασίας παραγωγής και διανομής τους από αλλότρια προς το Πανεπιστήμιο οικονομικά συμφέροντα, θα πρέπει να ενταθεί η ανάπτυξη Πανεπιστημιακών Εκδοτικών Οίκων και Τυπογραφείων.
Συγχρόνως, η παροχή ενός και μόνο συγγράμματος αλλοιώνει την όποια προσπάθεια για πολύπλευρη προσέγγιση και δημιουργεί μεγάλα και ουσιαστικά προβλήματα στην εκπαιδευτική διαδικασία. Για αυτό διεκδικούμε: Ο φοιτητής να μπορεί να επιλέγει και να προμηθεύεται δωρεάν όσα συγγράμματα επιθυμεί από τον κατάλογο συγγραμμάτων του εκάστοτε μαθήματος.
- Κάθε Τμήμα να συζητά στη Συνέλευση μετά από εισήγηση των μελών ΔΕΠ με σχετικό αντικείμενο και να προτείνει βιβλιογραφία, σημειώσεις, μελέτες και επιλεγμένα κείμενα βοηθητικά στην παρακολούθηση του μαθήματος ευθύνης του.
- Όλα τα αναφερόμενα στη βιβλιογραφία συγγράμματα να βρίσκονται στον εκδοτικό οίκο και ο κάθε φοιτητής να μπορεί να προμηθευτεί δωρεάν τα συγγράμματα της δικής του επιλογής όσα και αν είναι αυτά. Πιστεύουμε ότι η δυνατότητα επιλογής εναλλακτικού συγγράμματος από τους φοιτητές, εκτός της ώθησης που θα δώσει στην εκπαιδευτική διαδικασία, θα πατάξει τα οικονομικά συμφέροντα που κρύβονται πίσω από το σημερινό σύστημα διανομής.
- Τα υπόλοιπα συγγράμματα να βρίσκονται σε ικανοποιητικό αριθμό αντιτύπων στη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου. Τα βιβλία, οι σημειώσεις και η προτεινόμενη αρθρογραφία να είναι στη διάθεση του φοιτητή και σε ηλεκτρονική μορφή.
- Να ενταθεί η προσπάθεια εκσυγχρονισμού και αυτοματοποίησης των βιβλιοθηκών στα Ελληνικά Πανεπιστήμια.
Τέλος, θεωρούμε αναγκαία την συνεχή αξιολόγηση των συγγραμμάτων από επιτροπές που θα ορίζονται από τα όργανα συνδιοίκησης ώστε να υπάρχει συνεχής και ουσιαστική ανανέωσή τους και όχι απλά μια ανατύπωση στην οποία θα αλλάζει μόνο το εξώφυλλό τους. Η εξεταστέα ύλη κάθε μαθήματος, με τη μορφή των εκπαιδευτικών στόχων του, να αποφασίζεται κάθε χρόνο σε κάθε Τμήμα και διανέμεται αναλυτικά στους φοιτητές στην αρχή κάθε εξαμήνου.
Ε. ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Βασικός κατευθυντήριος άξονας που θα πρέπει να διακρίνει ένα Δημοκρατικό Πανεπιστήμιο είναι η ελεύθερη επιλογή. Στα πλαίσια αυτά, αγωνιζόμαστε για: Προγράμματα Σπουδών Ο πλουραλισμός στο Πρόγραμμα Σπουδών και η δυνατότητα προσέγγισης από το φοιτητή και των μη επικρατουσών επιστημονικών απόψεων ή ρευμάτων συνιστά θεμελιώδες στοιχείο ενός σύγχρονου και δημοκρατικού Προγράμματος Σπουδών. Είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα ενός αποδοτικού Προγράμματος Σπουδών η ικανότητά του αντί να καταπνίγει τη διαφορετική ή και αιρετική άποψη, να επιτρέπει στο φοιτητή να τη γνωρίσει προσθέτοντας μια νέα διάσταση στη θεώρηση των πραγμάτων και αξιοποιώντας την εμπειρία των δημιουργών της. Η ελαστικότητα και η ευελιξία θα πρέπει να αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του. Πέρα από το απαραίτητο επιστημονικό υπόβαθρο που θα πρέπει να εξασφαλίζει, ο φοιτητής θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να επιλέγει, με βάση τις δικές του ανησυχίες και ενδιαφέροντα, τους επιμέρους τομείς της επιστήμης στους οποίους επιθυμεί να εμβαθύνει. Το ακαδημαϊκό περιβάλλον πρέπει να καλλιεργεί μια σχέση αμοιβαίας εμπιστοσύνης μεταξύ καθηγητών και φοιτητών. Σε αυτά τα πλαίσια, ο όρος «ελευθερία επιλογής» δεν μπορεί να θεωρείται απαξίωση ενός θεσμού αλλά σεβασμός στην έμφυτη τάση των νέων ανθρώπων για προσωπική πρωτοβουλία και δημιουργική προσπάθεια. Εξεταστική και Εναλλακτικές Μορφές Εξέτασης Είναι κοινώς αποδεκτό ότι τα πανεπιστήμια τείνουν να μετατραπούν σε εξεταστικά κέντρα με εξετάσεις που αντί να προάγουν την κριτική σκέψη, προάγουν την παπαγαλία και την αντιγραφή. Η επιστημονική επάρκεια δεν μπορεί να πιστοποιείται τελικά με τη συλλογή βαθμών που προέρχεται από ένα εξεταστικό σύστημα που αξιολογεί τη δυνατότητα απομνημόνευσης. Όσον αφορά τον τρόπο εξέτασης προτείνουμε:
- Να επικαλύπτεται το όνομα του εξεταζόμενου, έτσι ώστε ο καθηγητής να μην γνωρίζει το όνομα του φοιτητή, του οπίου το γραπτό διορθώνει. Με αυτό τον τρόπο το εξεταστικό σύστημα θα είναι πιο αξιόπιστο και θα αποφευχθούν και φαινόμενα συνδιαλλαγής φοιτητών και καθηγητών.
- Προαιρετικές Απαλλακτικές εργασίες που θα βοηθούν στην εμβάθυνση του αντικειμένου του μαθήματος, τις οποίες θα παρουσιάζει ο φοιτητής και θα βαθμολογείται.
- Καθιέρωση προαιρετικών βοηθητικών εργασιών σε όλα τα μαθήματα, ο βαθμός των οποίων θα συνυπολογίζεται στον τελικό βαθμό εξέτασης του μαθήματος.
- Εφαρμογή της πτυχιακής εξεταστικής.
- Κάθε φοιτητής να έχει το δικαίωμα να βλέπει διορθωμένο το γραπτό του. Επίλυση όλων των θεμάτων της εξεταστικής και δημοσιοποίηση τους από τους καθηγητές.
- Δυνατότητες βελτίωσης της βαθμολογίας και επανεξέτασης σε περιπτώσεις μαζικών κοψιμάτων.
- Δικαίωμα αναβαθμολόγησης από διαφορετικό διδάσκοντα σε περίπτωση που θεωρηθεί από το φοιτητή μη ορθολογική και αντικειμενική διόρθωση.
- Το πρόγραμμα της εξεταστικής να είναι αποτέλεσμα συνεργασίας της γραμματείας με τους εκπροσώπους φοιτητών, προκειμένου να ανακοινώνεται έγκαιρα.
Εργαστήρια Η/Υ-Διαδίκτυο Στη νέα εποχή της τεχνολογικής προόδου και των αυξημένων απαιτήσεων, το πανεπιστήμιο θα πρέπει να είναι πρωτοπόρο. Η εξοικείωση των φοιτητών με τις νέες τεχνολογίες, τους Ηλεκτρονικούς Υπολογιστές, το διαδίκτυο, πρέπει να αποτελεί στόχο ενός Πανεπιστημιακού Ιδρύματος. Για το λόγο αυτό απαιτείται η δημιουργία νέων σύγχρονων εργαστηρίων σε όλα τα Πανεπιστήμια της χώρας καθώς και η συνεχής ανανέωση των ήδη υπαρχόντων. Επιπλέον, τα Πανεπιστήμια πρέπει να μεριμνήσουν ώστε ο κάθε φοιτητής να εξοικειώνεται με τη χρήση του διαδικτύου. Το γρήγορο και δωρεάν internet, η επιδότηση αγοράς ηλεκτρονικού υπολογιστή, το ευρυζωνικό δίκτυο - υψηλής ταχύτητας στο χώρο των Πανεπιστημίων και η δωρεάν παροχή μαθημάτων προγραμμάτων Η/Υ είναι κινήσεις που πρέπει να γίνουν άμεσα. Δημιουργία Ηλεκτρονικής Γραμματείας για όλα τα ΑΕΙ της χώρας. Ο φοιτητής να μπορεί να εξυπηρετείται από απόσταση μέσω του διαδικτύου και των ηλεκτρονικών διοικητικών υπηρεσιών.
Στ. ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ
Οι παροχές κοινωνικού χαρακτήρα από την πολιτεία προς τους φοιτητές αποτελούν τη βάση της κοινωνικής πολιτικής για το χώρο των Πανεπιστημίων. Στόχος μας, σε ένα κράτος πρόνοιας και φροντίδας προς τους πολίτες του, είναι η εξάλειψη των κοινωνικών και οικονομικών αντιθέσεων, ώστε κάθε πολίτης αυτής της χώρας να μπορεί να έχει πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση και να μην εμποδίζεται από τις οικονομικές ή κοινωνικές συνθήκες. Το Υπουργείο Παιδείας σε συνεννόηση με τους αρμόδιους φορείς, οφείλει να δείξει μεγαλύτερη ευαισθησία απέναντι στη μεγάλη κοινότητα των φοιτητών, οι οποίοι συχνά κάτω από δύσκολες οικονομικές συνθήκες παλεύουν να μορφωθούν.
Ι. Σίτιση
Στόχος μας είναι η δωρεάν σίτιση όλων των φοιτητών. Ήδη ορισμένα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα της χώρας το εφαρμόζουν χωρίς επιπλέον επιβάρυνση του προϋπολογισμού τους για τη σίτιση, μέσα από σωστή διαχείριση και αξιοποίηση των πόρων αυτών. Όπου η πανεπιστημιούπολη είναι αποκομμένη από την πόλη να υπάρχει παράρτημα της φοιτητικής λέσχης και στην πόλη. Θα πρέπει άμεσα να κινηθούν οι διαδικασίες έτσι ώστε το καθεστώς αυτό να επεκταθεί σε όλα τα ΑΕΙ. Χρειάζεται βέβαια να υπάρξει αλλαγή του υφιστάμενου νομικού πλαισίου έτσι ώστε να διευκολυνθούν τα Ιδρύματα στην εφαρμογή του μέτρου της δωρεάν σίτισης χωρίς να αντιμετωπίζουν γραφειοκρατικά προβλήματα.
ΙΙ. Στέγαση
Οι φοιτητικές εστίες θα πρέπει να καλύπτουν το σύνολο φοιτητών που το έχουν ανάγκη, παρέχοντας ποιοτικού επιπέδου υπηρεσίες στους ενοίκους τους. Η παροχή στέγης στους φοιτητές πρέπει να παραμείνει δωρεάν. Για τη βελτίωση της ποιότητας, αλλά και την ουσιαστικότερη σύνδεση των εστιών με τα Πανεπιστήμια, προτείνουμε την ανάληψη της διαχείρισης των Εστιών από τα ίδια τα Ιδρύματα. Επίσης, παράλληλα και συμπληρωματικά με τις άλλες μορφές στέγασης, θα πρέπει να ενισχυθεί και να διευρυνθεί η χορήγηση επιδότησης ενοικίου σε φοιτητές.
ΙΙΙ. Περίθαλψη
Το σημερινό σύστημα ιατρικής περίθαλψης των φοιτητών με τη σύμβαση κάθε Πανεπιστημίου με ένα περιορισμένο αριθμό ιδιωτών ιατρών δεν μπορεί να κριθεί επαρκές ούτε όμως παρέχει την απαιτούμενη φροντίδα υγείας στους φοιτητές. Για το σκοπό αυτό προτείνεται η σύμβαση των Πανεπιστημίων με όλα τα Δημόσια Νοσοκομεία της χώρας, ενώ ιδιαίτερη προτεραιότητα πρέπει να δοθεί στα Ιατρικά Τμήματα των Πανεπιστημίων, για την καλύτερη εξυπηρέτηση των αναγκών για ιατρική περίθαλψη ολόκληρης της Πανεπιστημιακής Κοινότητας. Παράλληλα θα πρέπει να προβλεφθεί σε όλα τα Ανώτατα Ιδρύματα και να χρηματοδοτηθεί, η δημιουργία ιατρείων για περιπτώσεις άμεσης ανάγκης και η παροχή πρώτων βοηθειών με την κάλυψη ιατρών διαφόρων ειδικοτήτων. Το Υπουργείο, με τους αρμόδιους φορείς, οφείλει να σκύψει με ευαισθησία πάνω από το πολύ σημαντικό αυτό θέμα της υγείας των φοιτητών. Θεωρούμε αναγκαία την προκήρυξη θέσεων ιατρών παθολόγων που θα καλύπτουν με την εργασία τους τόσο την πρωινή όσο και την απογευματινή βάρδια, γιατί προφανώς προβλήματα υγείας μπορούν να προκύψουν ανά πάσα στιγμή μέσα στην ημέρα, καθώς και την πρόβλεψη θέσεων ιατρών άλλων ειδικοτήτων.
IV. Υποτροφίες
Η πολιτεία θα πρέπει να διευρύνει το σύστημα φοιτητικών υποτροφιών έτσι ώστε αυτές να αποτελούν ένα πραγματικό βοήθημα σε αριστούχους και οικονομικά ασθενέστερους φοιτητές κι όχι απλά ένα «χαρτζιλίκι» όπως είναι σήμερα. Ιδιαίτερη πρόβλεψη πρέπει να δοθεί για υποτροφίες μεταπτυχιακών-διδακτορικών φοιτητών στην Ελλάδα ή στο Εξωτερικό, έτσι ώστε να μπορεί να εξασφαλίζεται η παραγωγή ικανού επιστημονικού δυναμικού.
V. Φοιτητικό Εισιτήριο
Πιστεύοντας ότι η Πολιτεία οφείλει να στέκεται αρωγός στην προσπάθεια των νέων για ολόπλευρη μόρφωση και να τους παρέχει κάθε δυνατή βοήθεια κατά τη διάρκεια των σπουδών τους, είναι ώρα για περαιτέρω αύξηση της έκπτωσης στο φοιτητικό εισιτήριο από 50% σε 75% με παράλληλη αξιοποίησή του σε όλα τα συγκοινωνιακά μέσα της χώρας. Επιπλέον σκόπιμο είναι να δίνεται η δυνατότητα χρησιμοποίησης του δελτίου φοιτητικού εισιτηρίου για αγορά βιβλίων, Πανεπιστημιακών και μη, με έκπτωση. Σε πόλεις που υπάρχουν ιδιωτικά αστικά ΚΤΕΛ να γίνεται μειοδοτικός διαγωνισμός από τα ιδρύματα, ώστε να μεταφέρονται οι φοιτητές με κάρτα.
VI. Πολιτισμός – Aθλητισμός
Η καλλιέργεια πολιτιστικής και αθλητικής συνείδησης αλλά και η ψυχαγωγία των φοιτητών πρέπει να επιτυγχάνεται μέσα στο Πανεπιστήμιο. Είναι αναγκαία η δημιουργία πολιτιστικών συλλόγων και αθλητικών τμημάτων στο χώρο του Πανεπιστημίου. Μόνο έτσι, κάθε πολιτιστική και αθλητική προσπάθεια που λαμβάνει χώρα μέσα στους χώρους του Πανεπιστημίου αποκτά τη θεσμική της έκφραση αποκτώντας νέα δυναμική μέσω μιας καλύτερης ηθικής και οικονομικής στήριξης και προγραμματισμού και δεν θα επαφίεται πλέον στην καλή διάθεση κάποιων μονάδων. Ειδικά για τον Πανεπιστημιακό Αθλητισμό, η Πολιτεία, προκειμένου να υποστηρίζει ότι μεριμνά γι’ αυτόν, οφείλει να αυξήσει τα κονδύλια για τη δημιουργία γυμναστηρίων και αθλητικών εγκαταστάσεων καθώς και για την πρόσληψη γυμναστών.
Ζ. ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Η μεταπτυχιακή εκπαίδευση αποτελεί μέρος της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και ως τέτοια θα πρέπει να διέπεται από τις ακόλουθες αρχές:
I. Δημόσιος Δωρεάν Χαρακτήρας
Πάγια θέση μας είναι ότι η ύπαρξη διδάκτρων καταργεί το συνταγματικά κατοχυρωμένο δωρεάν χαρακτήρα της δημόσιας εκπαίδευσης, ο οποίος είναι για μας αδιαπραγμάτευτος σε όλες τις βαθμίδες της. Οι Μεταπτυχιακές Σπουδές έχουν πάψει πλέον να αποτελούν προνόμιο μιας μικρής μερίδας φοιτητών. Η επέκταση της γνώσης και η ανάγκη για πιο ολοκληρωμένες σπουδές, καθιστά κοινωνικό το αίτημα για την κατάργηση των διδάκτρων, έτσι ώστε να μην αποκλείεται κανείς από τα Μεταπτυχιακά, λόγω έλλειψης οικονομικών πόρων. Στα πλαίσια αυτά, το κράτος οφείλει να αναλάβει άμεσα τη χρηματοδότηση των μεταπτυχιακών σπουδών έτσι ώστε να κατοχυρώσει το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα τους.
II. Διαφάνεια – Αξιοκρατία – Δημοκρατικότητα
Η διαφάνεια στην επιλογή αυτών που θα φοιτήσουν σε μεταπτυχιακά προγράμματα αποτελεί για εμάς κυρίαρχο ζήτημα. Είναι λοιπόν αναγκαία η θέσπιση αξιοκρατικών κριτηρίων που θα υποδεικνύουν το πως θα επιλέγεται κανείς σ’ ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα. Επιπλέον μάλιστα εξασφάλιση θα συνιστούσε η πρόβλεψη σ’ ένα τέτοιο νομοθετικό, πλαίσιο της δυνατότητας ελέγχου της διαδικασίας και με τη συμμετοχή των φοιτητών καθώς και η εξασφάλιση της δημοσιότητας σε κάθε στάδιό της.
III. Εθνικός Σχεδιασμός
Η ανάγκη μιας αναπτυξιακής προσπάθειας επιβάλλει να εντάξουμε τον τρόπο σχεδιασμού και υλοποίησης των μεταπτυχιακών προγραμμάτων σε μια κεντρική διαδικασία. Κάθε πρόγραμμα θα πρέπει να απαντά στις σύγχρονες απαιτήσεις και να κατανέμει ορθά το ανθρώπινο δυναμικό. Δεν μπορεί να είναι ποτέ επαρκής, ένας σχεδιασμός ο οποίος στοχεύει μόνο στην κάλυψη βραχυχρόνιων αναγκών. Τα μεταπτυχιακά προγράμματα οφείλουν να απαντούν σε μελλοντικές προκλήσεις και να μην παίρνουν το χαρακτήρα σεμιναρίων.
IV. Δικαιώματα Μεταπτυχιακού Φοιτητή
Ο μεταπτυχιακός φοιτητής αποτελεί ισότιμο μέλος της Ακαδημαϊκής κοινότητας. Η δυνατότητα συνδικαλισμού με αυτόνομους συλλόγους μεταπτυχιακών φοιτητών είναι κάτι το οποίο πρέπει να επιδιώκουμε σε κάθε πανεπιστημιακό ίδρυμα. Με διαφανείς όρους θα πρέπει μάλιστα να αντιμετωπίσουμε και το ζήτημα της αμοιβής των μεταπτυχιακών φοιτητών, όχι με τη μορφή φιλοδωρήματος από τον καθηγητή αλλά ως ανταμοιβή μιας πνευματικής εργασίας με εθνική σημασία.
Θ. ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ – ΔΟΑΤΑΠ –ΚΕΣ
Συγχρόνως, η κυβέρνηση της ΝΔ προσπάθησε να ολοκληρώσει την αλλοίωση του δημοσίου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης και της ποιότητας σπουδών μας με τους νόμους της Αξιολόγησης, του ΔΟΑΤΑΠ και την αναγνώριση επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων των ΚΕΣ ως ισότιμα με τα δικά μας.
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ
Ο νόμος για την Αξιολόγηση δεν προβλέπει κανένα κριτήριο αξιολόγησης. Οι προθέσεις της τότε κυβέρνησης, το πλαίσιο μέσα στο οποίο διαμορφώθηκε (διαδικασία Bologna), καθώς και η εμπειρία από τις άλλες χώρες που έχει ήδη εφαρμοσθεί η αξιολόγηση (π.χ. Αγγλία, Αυστρία κτλ) προεξοφλούν την επιβολή ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων. Τα ελληνικά Πανεπιστήμια καλούνται να ξαπλώσουν σε ένα σύγχρονο κρεβάτι του Προκρούστη. Οτιδήποτε δεν παράγει κέρδος, οτιδήποτε δεν συμβαδίζει με την «οικονομική αποτελεσματικότητα», όπως αυτή ορίζεται από τη νεοφιλελεύθερη οικονομική θεωρία, αυτόματα θεωρείται ως περιττό.
Στη λογική αυτή οι ακαδημαϊκές ελευθερίες, το άσυλο, η δημοκρατική συνδιοίκηση αλλά και η επιστημονική έρευνα σε πεδία, που δεν συμβάλλουν στη δημιουργία κέρδους, θεωρούνται περισσότερο ως στρεβλώσεις στο μηχανισμό επίτευξης της πολυπόθητης αποτελεσματικότητας.
Ως ΠΑΣΠ πιστεύουμε σε ένα σύστημα αξιολόγησης όλου του φάσματος της εκπαιδευτικής διαδικασίας από το επίπεδο των υποδομών έως και τις σχέσεις διδάσκοντα-διδασκόμενου. Το πρίσμα κάτω από το οποίο πρέπει να εφαρμοστεί η αξιολόγηση είναι αυτό της εύρεσης των πραγματικών αναγκών των ιδρυμάτων και η άμεση κάλυψη τους. Τελικός στόχος της είναι η εξασφάλιση, η εξυγίανση και η επέκταση του Ενιαίου Δημόσιου και Δωρεάν χαρακτήρα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Η αξιολόγηση των ελληνικών πανεπιστημίων είναι μία διαδικασία ουσιαστική και βοηθητική για την πορεία των ιδρυμάτων. Φυσικά, τα κριτήρια που θα την διέπουν πρέπει να είναι αμιγώς ακαδημαϊκά και θα εστιάζουν στα προβλήματα που αντιμετωπίζει το σημερινό πανεπιστήμιο με σκοπό την άμεση επίλυση τους και όχι την τιμωρία των ιδρυμάτων. Σε αυτή την αξιολόγηση ο φοιτητής έχει τον πρώτο λόγο, καθώς είναι ο βασικός αξιολογητής. Δε ζητάμε αξιολόγηση που θα πιστοποιεί τις γνώσεις των φοιτητών με βάση τις ανάγκες της αγοράς εργασίας, δεν είναι ο στόχος μας η δημιουργία αναλώσιμου εργατικού δυναμικού, στοχεύουμε στην καλύτερη δυνατή εκπαίδευση επιστημόνων ικανών να απαντήσουν στις ανάγκες της κοινωνίας για εργασία και γνώση. Μέσα από ερωτηματολόγια που θα συμπληρώνουν οι φοιτητές και τα οποία θα δημοσιεύονται από το πανεπιστήμιο, θα κρίνουν το διδακτικό έργο των καθηγητών, την υλικοτεχνική υποδομή του ιδρύματος, το πρόγραμμα σπουδών, τις διοικητικές υπηρεσίες και τη φοιτητική μέριμνα, με σκοπό την βελτίωση των συνθηκών φοίτησης και τη δημιουργία ενός συγχρόνου, επιστημονικού και ανθρώπινου παν
ΙΔΒΕ (Ινστιτούτα Δια Βίου Εκπαίδευσης)
Με βάση τα νέα δεδομένα που διαμορφώνονται στον τομέα της εργασίας και στην ίδια την κοινωνία λόγω της ραγδαίας εξέλιξης της τεχνολογίας και της επιστήμης, η συνεχής εκπαίδευση και πρόσβαση στη γνώση αποτελούν τελικά το διαβατήριο μιας χώρας στην ανάπτυξη. Κάτω από αυτή τη λογική αλλά και από την άποψη ότι η εκπαίδευση και καλλιέργεια του ανθρώπου δεν έχει τέλος καθώς και ότι το δικαίωμα πρόσβασης στη γνώση είναι καθολικό για όλες τις ηλικιακές ομάδες και φυσικά τις κοινωνικές τάξεις, η Π.Α.Σ.Π. στηρίζει την ίδρυση Ινστιτούτων Δια Βίου Εκπαίδευσης υπό την αιγίδα των Δημόσιων Πανεπιστημίων. Τα ινστιτούτα αυτά έχουν χαρακτήρα επιμόρφωσης του εργατικού δυναμικού. Η φοίτηση σ’ αυτά θα διαρκεί το μέγιστο τρία έως τέσσερα εξάμηνα και θα γίνεται δωρεάν. Εκφράζουμε την αντίθεση στο νόμο της Ν.Δ. πέρι ΙΔΒΕ και διαφωνούμε με την επιβολή διδάκτρων σε όσους παρακολουθούν τα μαθήματα. Ε ένα πλαίσιο ευρύτερης κοινωνικής πολιτικής στηρίζουμε τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες να έχουν τον πρώτο λόγο για φοίτηση στα Ι.Δ.Β.Ε., όπως οι πρόσφατα απολυμένοι, οι ανειδίκευτοι εργάτες, οι χρόνια άνεργοι και οι ανύπαντρες μητέρες. Δεν μπορούμε να αρνηθούμε σε κανένα το δικαίωμα της περαιτέρω εκπαίδευσης, για εμάς η παιδεία δεν πρέπει να περιχαρακώνεται στον άξονα του κεντρικού εκπαιδευτικού συστήματος, αλλά να διαχέεται μέσα στην κοινωνία και να προσφέρεται στους πολίτες δωρεάν.
ΔΟΑΤΑΠ (Διεπιστημονικός Οργανισμός Αναγνώρισης Τίτλων Ακαδημαϊκών και Πληροφόρησης)
Παράλληλα, με το νόμο κατάργησης του ΔΙ.ΚΑ.ΤΣΑ και της ίδρυσης ενός νέου φορέα, του ΔΟΑΤΑΠ, προωθείται η ισοτίμηση των πτυχίων των ελληνικών Πανεπιστημίων με τα τρίχρονα Bachelor, τα οποία όμως - στη μεγάλη τους πλειοψηφία - ούτε επιστημονικό αντικείμενο έχουν, ούτε σφαιρικές και ολοκληρωμένες γνώσεις προσφέρουν. Με λίγα λόγια εξισώνει το πτυχίο του κάθε τυχαίου college, από αυτά που όλοι γνωρίζουμε τι επίπεδο σπουδών προσφέρουν, με το πτυχίο του ελληνικού Πανεπιστημίου.
ΚΕΣ (Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών)
Τέλος, η αναγνώριση των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών λειτουργεί ως ο «δούρειος ίππος» για το άρθρο 16. Η κυβέρνηση δεν κατάφερε να ιδρύσει Ιδιωτικά Πανεπιστήμια μέσω της αναθεώρησης του Συντάγματος και έτσι επιδιώκει να αναγνωρίσει τα ΚΕΣ ως «άλλα ιδιωτικά Πανεπιστήμια», υποβαθμίζοντας περεταίρω το ελληνικό Πανεπιστήμιο, τη δημόσια & δωρεάν Παιδεία και τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων μας.
Μέσα από την καθημερινή συνδικαλιστική μας δράση και αντιλαμβανόμενοι ότι η Παιδεία είναι ένα από τα πιο σημαντικά Δημόσια αγαθά, θεωρούμε πως όλοι οι νέοι έχουν δικαίωμα στη μόρφωση. Τα κίνητρα της εκπαίδευσης πρέπει να είναι ακαδημαϊκά και όχι αγοραία. Ως ΠΑΣΠ αγωνιστήκαμε για να έχουν όλοι οι νέοι ίδιο δικαίωμα πρόσβασης στα ΑΕΙ, διαμορφώσαμε και προτείναμε το Νόμο Πλαίσιο του 82 που εκδημοκράτισε τα ελληνικά πανεπιστήμια και τα οδήγησε σε ακαδημαϊκή και επιστημονική πρόοδο. Οφείλουμε λοιπόν να κάνουμε βήματα προς τα εμπρός. Η αναγνώριση και ισοτίμηση των ΚΕΣ με τα Πανεπιστήμια αναστέλλουν την πρόοδο των τελευταίων και οδηγούν τη Δημόσια Δωρεάν Παιδεία στο περιθώριο.
Το άρθρο 16 του Συντάγματος δεν επιτρέπει την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, ως εκ τούτου η κυβέρνηση οφείλει να υπερασπιστεί το Σύνταγμα της χώρας μας και να μην επιτρέψει την ίδρυση τέτοιων εκπαιδευτηρίων και το κλείσιμο των ήδη υπαρχόντων.
Παράλληλα, για τους ήδη υπάρχοντες σπουδαστές και απόφοιτους των ΚΕΣ να υπάρξουν ειδικές ρυθμίσεις για την ομαλή ένταξη τους στην αγορά εργασίας. Η Ελλάδα είναι μια χώρα με 450 και πλέον δημόσια τμήματα και τεχνικές σχολές, ικανή να παρέχει δωρεάν, αναγνωρισμένη παιδεία σε κάθε νέο της.
Για εμάς τα ΚΕΣ δεν είναι ο ανταγωνιστής του Πανεπιστημίου, τον οποίο φοβόμαστε. Είναι ένα μέσο να πουλάνε επιχειρηματίες με αδρό οικονομικό όφελος, πτυχία χωρίς ποιοτικό αντίκρισμα και εργασιακές προοπτικές. Το κράτος υποχρεούται να παρέχει Παιδεία σε όλους τους πολίτες του, επιτρέποντας σε αυτούς την ελεύθερη πρόσβαση στα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Με τη σειρά τους τα εκπαιδευτικά ιδρύματα υποχρεούνται να υπηρετούν την επιστήμη και όχι τα οικονομικά συμφέροντα λίγων, όπως κάνουν τα ΚΕΣ.
Για τους ήδη απόφοιτους, αλλά και τους εν ενεργεία σπουδαστές των ΚΕΣ προτείνουμε την ομαλή ένταξη τους στην αγορά εργασίας, καθώς είναι και οι ίδιοι θύματα μίας χαμηλής ποιότητας παιδείας και των συντηρητικών δυνάμεων που θέλουν την εκπαίδευση ελεγχόμενη από οικονομικά συμφέροντα.
ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΤΩΡΑ στο ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ
Η Πανελλήνια Αγωνιστική Σπουδαστική Παράταξη ΤΟΛΜΑ. Η κατάσταση ΑΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ και ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ στα Ελληνικά Πανεπιστήμια πρέπει επιτέλους ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ.
Ως νέοι αντιλαμβανόμαστε το πανεπιστήμιο, ως τον φορέα πνευματικής, κοινωνικοπολιτικής αλλά και επαγγελματικής μας προόδου, ως το μέσο διεύρυνσης της κοινωνικής συνοχής και ευημερίας. Στις αρχές και αξίες με τις οποίες γαλουχούνται οι νέοι άνθρωποι οφείλουμε να συμπεριλάβουμε την ισονομία, την αξιοκρατία και την διαφάνεια. Το σύμπλεγμα, δηλαδή, όλων των αρχών που θεμελιώνουν την κοινωνία των ίσων ευκαιριών. Την ιδέα αυτής της κοινωνίας, που αποτελεί και αποτέλεσε ελπίδα πολλών γενεών, οφείλει το σύνολο της ακαδημαϊκής κοινότητας να υπηρετήσει χωρίς αναστολή και δισταγμό.
Πιστοί συνεχιστές των φοιτητικών αγώνων που διεκδίκησαν και πέτυχαν τον εκδημοκρατισμό των ελληνικών πανεπιστημίων με την υιοθέτηση του Νόμου Πλαίσιο λειτουργίας των ΑΕΙ 1268/82, δεν θα παίξουμε το ρόλο του παθητικού θεατή ανεπιθύμητων καταστάσεων που μας γυρίζουν στις μαύρες μέρες της καθηγητικής αυθαιρεσίας. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις καθηγητών που συμπεριφέρονται σαν το πανεπιστήμιο να είναι τσιφλίκι τους, σαν να θεωρούν ότι όλοι υπόλοιποι είμαστε παιδιά ενός κατώτερου Θεού. Όμως η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο. Χρειάζεται ΤΩΡΑ η ανάληψη πρωτοβουλιών που θα μας οδηγήσουν στην υιοθέτηση ενός νέου θεσμικού πλαισίου που θα διευρύνει τη δημοκρατία και θα εδραιώνει τη ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ εντός των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων.
Τι σημαίνει όμως ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ;
Για εμάς, ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ σημαίνει αξιοκρατία και ισονομία, σημαίνει ισότιμη συμμετοχή των φοιτητών σε όλα τα θεσμικά όργανα του Πανεπιστημίου, σημαίνει πλήρη αλήθεια για το πώς αξιοποιούνται οι πόροι του πανεπιστημίου. Μιλώντας με πράξεις και προτάσεις, και όχι μόνο με κούφια λόγια και συνθήματα καταθέτουμε τις απόψεις μας στα όργανα συνδιοίκησης των πανεπιστημίων όλης της χώρας ζητώντας να ληφθούν αποφάσεις ου θα κινούνται στην κατεύθυνση του περαιτέρω εκδημοκρατισμού και της κοινωνικής λογοδοσίας στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα.
Συμμετοχή Φοιτητών σε όλα τα Όργανα Συνδιοίκησης
28 χρόνια μετά, τη θεσμοθέτηση (Νόμος Πλαίσιο 1268/1982) της συμμετοχής όλων των φορέων της ακαδημαϊκής κοινότητας στα όργανα συνδιοίκησης, εξακολουθούν να υπάρχουν στεγανά και κυρίως προσυνεννοήσεις μεταξύ μερίδας των πρωτοβάθμιων καθηγητών που υπερβαίνει τις κομματικές αναφορές τους όταν πρόκειται για την εξασφάλιση προσωπικού οφέλους. Συμπεριφορές που οδηγούν σε προειλημμένες αποφάσεις, καταργώντας στην πράξη τις δημοκρατικές διαδικασίες στα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας. Στόχος μας είναι να χτυπηθεί ΡΙΖΙΚΑ η υπερκομματική ΔΙΑΠΛΟΚΗ μεταξύ μερίδας πρωτοβάθμιων καθηγητών ώστε να εξαλειφθεί το φαινόμενο εκβιασμού συνειδήσεων και ψήφου των διδασκόντων χαμηλότερης εκπαιδευτικής βαθμίδας αλλά και των υπολοίπων μελών των οργάνων διοίκησης. Για το λόγο αυτό, κρίνουμε ότι είναι επιτακτική ανάγκη το Υπουργείο Παιδείας να προχωρήσει χωρίς δισταγμό:
- στη συμμετοχή των φοιτητών με λόγο και ψήφο σε όλα τα όργανα λήψης αποφάσεων των ΑΕΙ μεταξύ των οποίων στις Επιτροπές Ερευνών, στις Γενικές Συνελεύσεις Ειδικής Σύνθεσης, στις Επιτροπές Μεταπτυχιακών Προγραμμάτων, στα Πρυτανικά Συμβούλια,
- στην αύξηση της φοιτητικής εκπροσώπησης σε όλα τα θεσμικά όργανα καθώς και της φοιτητικής συμμετοχής στις Πρυτανικές και Προεδρικές εκλογές σε ποσοστό 100% επί του αριθμού των μελών ΔΕΠ που έχουν δικαίωμα συμμετοχής και ψήφου,
- στην υιοθέτηση ανοιχτών συνεδριάσεων, δηλαδή στη θέσπιση του δικαιώματος ελεύθερης παρακολούθησης των διαδικασιών των οργάνων διοίκησης, σε όποιο μέλος της ακαδημαϊκής κοινότητας το επιθυμεί,
- στην ανάρτηση στο διαδίκτυο των πρακτικών όλων των συνεδριάσεων των θεσμικών οργάνων,
- στην έναρξη της ισχύος όλων των αποφάσεων μόνο μετά τη δημοσιοποίηση τους στο διαδίκτυο,
- στην ηχητική καταγραφή των συνεδριάσεων ώστε να μην αλλοιώνονται, να μην παραποιούνται, να μην αποσιωπούνται και να μην μεταβάλλονται εκ των υστέρων οι τοποθετήσεις όσων λαμβάνουν το λόγο και,
- στην παρουσία της νομικής παρουσίας των πανεπιστημίων σε όλες τις συνεδριάσεις των οργάνων.
Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι οι συνεδριάσεις των θεσμικών οργάνων είναι ΔΗΜΟΣΙΕΣ και οφείλουν να υπηρετούν την προάσπιση του ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΣ. Δεν μπορούμε να αντιληφθούμε πως τις συνεδριάσεις του Ελληνικού Κοινοβουλίου μπορεί να τις παρακολουθεί κάθε Έλληνας πολίτης και στα Δημόσια Πανεπιστήμια το δικαίωμα αυτό είναι προνόμιο των ολίγων. Οι δημόσιες ανοιχτές συνεδριάσεις πιστεύουμε πως θα καταφέρουν να σπάσουν το απόστημα της διαπλοκής και θα εδραιώσουν τη Δημοκρατία και την ορθή υπηρέτηση του συλλογικού έναντι του ιδιωτικού συμφέροντος.
Εκλογή ή Εξέλιξη βαθμίδας Μέλους ΔΕΠ
Το απαράδεκτο φαινόμενο, μέλη ΔΕΠ χαμηλότερων βαθμίδων, να θυσιάζουν την αξιοπρέπεια τους και τα πιστεύω τους σιωπώντας και αποφεύγοντας την έκφραση της προσωπικής τους γνώμης, για να μην διακινδυνέψουν μελλοντική εξέλιξη τους σε ανώτερες βαθμίδες έχει καταντήσει πλέον συνήθης πρακτική που δεν συνάδει με την ακαδημαϊκή αποστολή τους. Ταυτόχρονα, πρωτοβάθμιοι καθηγητές, στην προσπάθεια τους να δημιουργήσουν το δικό τους φέουδο στο τμήμα τους, φροντίζουν με κάθε θεμιτό ή αθέμιτο τρόπο να προσλάβουν ως επιστημονικό προσωπικό τους εκλεκτούς τους, προχωρώντας σε φωτογραφικές προκηρύξεις και κινώντας παρασκηνιακά τα νήματα για την εξασφάλιση της εκλογής τους. Η εν λόγω κατάσταση όμως που μειώνει το επίπεδο σπουδών μας αλλά και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια δεν γίνεται να συνεχιστεί άλλο. Ως εκ τούτου θεωρούμε επιτακτική ανάγκη τη θεσμοθέτηση σε Πανελλαδικό επίπεδο, Δευτεροβάθμιου Οργάνου Κρίσης, με καθαρά ακαδημαϊκό χαρακτήρα και με αυστηρά κριτήρια συγκρότησης, το οποίο θα ελέγχει κάθε προσφυγή υποψήφιου μέλους ΔΕΠ που θα θεωρεί ότι η μη εκλογή του ή η μη εξέλιξη του είναι αποτέλεσμα αποφάσεων ξένων με την ακαδημαϊκή αποστολή του Πανεπιστημίου.
Ερευνητικά Προγράμματα
Σήμερα, τα ερευνητικά προγράμματα αντί να αποτελούν μέσο επιστημονικής και κοινωνικής ανάπτυξης καθώς και να εισφέρουν επιπλέον οικονομικούς πόρους στα ΑΕΙ έχουν καταλήξει να θεωρούνται συνώνυμα της κακοδιοίκησης και της διαπλοκής. Η συμμετοχή μέλους ΔΕΠ σε ερευνητικό πρόγραμμα προϋποθέτει ένα καλό κονέ που εξασφαλίζει γρήγορο και εύκολο χρηματικό κέρδος. Η τομή εδώ θεωρείται η θεσμοθέτηση κανόνων που θα προβλέπουν πως:
- κάθε ερευνητικό πρόγραμμα απευθύνεται αποκλειστικά στο πανεπιστήμιο και όχι όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα που αυτό έχει παραλήπτη ονοματεπώνυμο συγκεκριμένου καθηγητή,
- κάθε ερευνητικό πρόγραμμα δημοσιεύεται στο σύνολο της ακαδημαϊκής κοινότητας, και μέσω εσωτερικής διαδικασίας στην οποία όλα τα μέλη ΔΕΠ έχουν ίση πρόσβαση, αποφασίζεται ποιός/ποιοί θα φέρουν εις πέρας το έργο,
- τίθεται συγκεκριμένο όριο ερευνητικών έργων που μπορεί να συμμετέχει κάθε μέλος ΔΕΠ.
Με την διαδικασία αυτή εξασφαλίζεται η δίκαιη συμμετοχή όλων των μελών ΔΕΠ και αποφεύγεται το φαινόμενο της προνομιακής και μονοπωλιακής πρόσβασης και παραγωγής ερευνητικών προγραμμάτων από μικρή μερίδα καθηγητών.
Μεταπτυχιακά Προγράμματα Σπουδών
ΠΑΓΙΑ θέση και διεκδίκησή μας, είναι η κατάργηση των διδάκτρων στα Μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών του Πανεπιστημίου μας. Δεν είναι δυνατό να μιλάμε για Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία όταν οι μεταπτυχιακοί φοιτητές υποχρεούνται να καταβάλουν παχυλά ποσά για τη φοίτηση τους, μόνο και μόνο για να αυξάνουν σημαντικά οι αμοιβές των μελών ΔΕΠ. Και μάλιστα όχι όλων των μελών ΔΕΠ αλλά κυρίως όσων “διαθέτουν” την ψηφο τους σε κρίσιμες συνεδριάσεις των οργάνων διοίκησης για να εξασφαλίσθουν προνομιακή πρόσβαση στις διαλέξεις των μεταπτυχιακών μαθημάτων. Ταυτόχρονα, τα μεταπτυχιακά προγράμματα συνεχίζουν να λειτουργούν με ασαφές νομικό πλαίσιο που δεν διασφαλίζει τη διαφάνεια και την αξιοκρατία όχι μόνο όσον αφορά στα κριτήρια εισαγωγής των σπουδαστών, αλλά και όσον αφορά στους προϋπολογισμούς αυτών των προγραμμάτων. Είναι προφανές πως τα Μεταπτυχιακά αποτελούν μια από τις κυριότερες πηγές κακοδιαχείρισης των χρηματικών πόρων στο Πανεπιστήμιό μας και για το λόγο αυτό κομβικής σημασίας θεωρείται:
- η δημοσίευση των προσόντων όλων όσων επιλέγονται να φοιτήσουν σε ένα Μεταπτυχιακό αλλά και όλων όσων απορρίπτονται,
- η δημοσίευση αναλυτικών προϋπολογισμών και απολογισμών κάθε χρόνο για κάθε Μεταπτυχιακό πρόγραμμα,
- η θέσπιση ανώτατου ορίου ωρών διδασκαλίας κάθε μέλους ΔΕΠ ώστε να αξιοποιείται σε βάθος χρόνου κάθε διδάσκοντας των προπτυχιακών τμημάτων και,
- η δέσμευση του 50% των εσόδων κάθε προγράμματος προς όφελος του Πανεπιστημίου μέχρι τη θεσμοθέτηση της κατάργησης καταβολής διδάκτρων.
Ετεροαπασχόληση Διδασκόντων
Πολλά μέλη ΔΕΠ των ελληνικών πανεπιστημίων έχουν στελεχώσει στο παρελθόν ή στελεχώνουν ακόμα και σήμερα κυβερνητικές και κρατικές υπηρεσίες, εγκαταλείποντας μερικώς ή και πλήρως για κάποιο χρονικό διάστημα τα ακαδημαϊκά τους καθήκοντα. Πάγια θέση μας είναι ότι κάθε μέλος ΔΕΠ, το οποίο αποτελεί επιστημονικό δυναμικό σε ένα ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο, οφείλει να είναι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης καθώς και να παραμένει ενεργό επιστημονικά. Στην περίπτωση όμως, που κάποιο μέλος ΔΕΠ επιλέγει να αξιοποιηθεί στο δημόσιο θα πρέπει πρώτα να δεσμεύονται υπέρ του τμήματος τα αναγκαία κονδύλια για την άμεση προκήρυξη και πρόσληψη νέων διδασκόντων.
Επιπρόσθετα, απαράβατη θέση μας είναι πως ο χρόνος αξιοποίησης των μελών ΔΕΠ από την κρατική μηχανή δεν μπορεί να υπερβαίνει τα τέσσερα έτη και επιπλέον όσοι διδάσκοντες επιθυμούν να υπηρετήσουν το δημόσιο βίο κατερχόμενοι ως υποψήφιοι βουλευτές να παραιτούνται οριστικά της ακαδημαϊκής τους ιδιότητας. Τέλος, τα μέλη ΔΕΠ που είναι ενταγμένα στο καθεστώς μερικής απασχόλησης να μην έχουν δικαίωμα συμμετοχής στα όργανα συνδιοίκησης.
Σε κάθε περίπτωση, κρίνουμε απαραίτητη τη διαρκή αξιολόγηση κάθε διδάσκοντα και κυρίως όσων βρίσκονται στην πρώτη βαθμίδα. Η αποχή από την παραγωγή επιστημονικού έργου κα πρέπει να συνοδεύεται με την απώλεια εκπαιδευτικής βαθμίδας. Η υιοθέτηση των συγκεκριμένων προτάσεων πιστεύουμε ακράδαντα πως θα αναστήσει το Ελληνικό Πανεπιστήμιο.
Διεξαγωγή Φοιτητικών Εκλογών
Είναι ώριμες πλέον, οι συνθήκες για να διασφαλιστεί επιτέλους η αξιοπιστία των αποτελεσμάτων των φοιτητικών εκλογών. Για το λόγο αυτό, προτείνουμε να υιοθετηθεί από όλες τις φοιτητικές παρατάξεις ένα κοινό πλαίσιο διεξαγωγής της εκλογικής διαδικασίας ώστε να μην αμφισβητούνται τα εκλογικά αποτελέσματα για μικροπολιτικές σκοπιμότητες και για να μην ανακοινώνει κάθε φοιτητική παράταξη τα δικά της αποτελέσματα. Συγκεκριμένα, απαιτείται:
- η παρουσία δικαστικών αντιπροσώπων σε όλες τις εφορευτικές επιτροπές τόσο κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας όσο και κατά τη διάρκεια της καταμέτρησης,
- η εκλογική διαδικασία να διεξάγεται σε εκλογικά τμήματα που οι φοιτητές με δικαίωμα ψήφου δεν υπερβαίνουν τους 500 ώστε να κυλά όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και ομαλά,
- η τοποθέτηση ικανού αριθμού παραβάν σε κάθε εκλογικό τμήμα που δεν θα παρεμποδίζει την απρόσκοπτη ροή της εκλογικής διαδικασίας ώστε όλοι οι ψηφοφόροι να μπορούν να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα,
- το άνοιγμα και το κλείσιμο της κάλπης να συμπίπτει με την ανατολή και τη δύση του ηλίου.
Μόνο με την ταυτόχρονη υιοθέτηση όλων των παραπάνω σταθερών και κοινών κανόνων διεξαγωγής των φοιτητικών εκλογών μπορεί να αποκατασταθεί η αξιοπιστία των αποτελεσμάτων και μόνο τότε μπορεί να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για την ουσιαστική επανασύσταση της ΕΦΕΕ και να αποκτήσουν τη χαμένη τους αίγλη και αξία τα ανώτερα όργανα έκφρασης του φοιτητικού κινήματος.
Σε μία περίοδο γενικευμένης οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ άπαντες να πάρουμε ΤΟΛΜΗΡΕΣ αλλά ΑΥΤΟΝΟΗΤΕΣ αποφάσεις. Αποφάσεις που δημιουργούν συνείδηση σε κάθε πολίτη της πολύπαθης αυτής χώρας ότι ήρθε ΟΡΙΣΤΙΚΑ το τέλος τής αναξιοκρατίας, των ημετέρων, των διαπλεκόμενων συμφερόντων, της αδιαφάνειας και του ελιτισμού.
Η προάσπιση του Δημόσιου Πανεπιστημίου καθώς και η διασφάλιση της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ της ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ, της ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑΣ και της ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΣΠΟΥΔΩΝ που δημιουργεί συνειδήσεις ενεργών πολιτών και δίνει αξία στα πτυχία μας είναι ψηλά στις προτεραιότητές μας και για το λόγο αυτό δίνουμε καθημερινά τη μάχη τόσο εντός όσο και εκτός της ακαδημαϊκής κοινότητας. Και η μάχη αυτή δεν μπορεί να είναι υπόθεση ορισμένων, είναι υπόθεση ΟΛΩΝ ΜΑΣ.
Ως προοδευτικοί νέοι δεν αποδεχόμαστε τα καλούπια και τους μονόδρομους που μας επιβάλλει το νεοφιλελεύθερο δόγμα. Πιστεύουμε ακράδαντα στη δυνατότητά μας να δημιουργήσουμε με προτάσεις, με τον καθημερινό μας αγώνα και προσπάθεια μια διαφορετική εκπαίδευση και κοινωνία, με δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη, ισότητα, αλληλεγγύη και ειρήνη, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Οι απόψεις μας για την Ανώτατη Παιδεία δεν πηγάζουν από την ανάγκη μίας αόριστης συνθηματολογίας ή την πρόθεση για μια τεχνητή επιβολή διαχωριστικών γραμμών, αλλά είναι η φυσική προέκταση των αντιλήψεων μας για την κοινωνία. Ως νέοι άνθρωποι και ως ενεργοί πολίτες διεκδικούμε τη γενναία αύξηση της χρηματοδότησης της παιδείας, την ανέγερση νέων κτιρίων και εστιών, τον εμπλουτισμό των υλικοτεχνικών υποδομών, τη χρήση νέων τεχνολογιών από όλους τους φοιτητές, την κατοχύρωση και προάσπιση του ακαδημαϊκού ασύλου, τη λειτουργία αναγνωστηρίων σε 24ωρη βάση, τη θεσμοθέτηση εκπαιδευτικών εκδρομών, την εξοικονόμηση ενεργείας στα Πανεπιστήμια με τη χρήση εναλλακτικών μορφών ενέργειας, τη διασφάλιση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων μας.
Ως ΠΑΣΠ επιδιώκουμε την ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος, γιατί πιστεύουμε στη δύναμη και τα οράματα της νέας γενιάς, όπως αυτά προκύπτουν από τα μηνύματα του Πολυτεχνείου και οραματιζόμαστε ένα πιο ανθρώπινο και δημοκρατικό Πανεπιστήμιο με επίκεντρο τους φοιτητές του.
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΑΣΠ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ
Για εμάς, την ΠΑΣΠ Μυτιλήνης, σε μια τέτοια κρίσιμη περίοδο το φοιτητικό κίνημα πρέπει πάντοτε να θέτει τους στόχους του και αυτοί δεν μπορεί παρά να είναι:
- Η προάσπιση του ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΩΡΕΑΝ χαρακτήρα της παιδείας
- Η ΒΕΛΤΙΩΣΗ και η ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ του ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ
Με βάση αυτά τα δύο σημεία έχει εκφραστεί εδώ και πολλά χρόνια η αντίδραση της εκπαιδευτικής κοινότητας στις επιχειρούμενες συντηρητικές αλλαγές στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση, με αποκορύφωμα την αναθεώρηση του άρθρου 16. Αντίδραση που συνοψίζεται στα εξής σημεία:
- ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 16
- ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ
- ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ΓΙΑ ΙΔΒΕ, ΔΟΑΤΑΠ, ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ, ΕΡΕΥΝΑ
- ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΝΟΜΟΥ-ΠΛΑΙΣΙΟ
- ΚΑΜΙΑ ΕΞΙΣΩΣΗ – ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΩΝ ΠΤΥΧΙΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΜΕ ΤΑ ΔΙΠΛΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ
- ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΚΑΙ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΩΣ ΜΕΤΑΛΥΚΕΙΑΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΕΩΣ ΤΩΡΑ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΤΟΥΣ
Η ΠΑΣΠ αποτελεί ένα κομμάτι του φοιτητικού κινήματος, όπως και οι υπόλοιπες παρατάξεις. Αποτελεί όμως ένα κομμάτι του φοιτητικού κινήματος με συγκεκριμένη ιστορία, με ιδεολογία, με συγκεκριμένες αρχές και θέσεις. Κανείς δεν αμφιβάλλει ότι η κατάσταση στα Πανεπιστήμια χρήζει αλλαγής. Είναι ανάγκη λοιπόν να διαμορφωθεί ένα φοιτητικό κίνημα με θετικό πρόταγμα, με ριζοσπαστικές και πρωτοποριακές θέσεις που θα οδηγήσει τα Ελληνικά Πανεπιστήμια ένα βήμα μπροστά, που θα δημιουργήσει ένα διαφορετικό, καλύτερο μέλλον για τη Δημόσια Δωρεάν Παιδεία.
Ήρθε η στιγμή της διαμόρφωσης του Φοιτητικού Κινήματος της Αντιπρότασης, του φοιτητικού κινήματος της ΑΛΛΑΓΗΣ.
Θεωρούμε λοιπόν ότι η βελτίωση του Δημόσιου Δωρεάν Πανεπιστημίου μπορεί να βασιστεί σε δύο άξονες:
- Στην αύξηση της χρηματοδότησης για τη ΔΗΜΟΣΙΑ Παιδεία
- Στη θωράκιση και ενίσχυση του αυτοδιοικήτου των Πανεπιστημίων.
Είναι αυτονόητο ότι για να γίνει οποιαδήποτε αλλαγή στα Πανεπιστήμια πρέπει αυτά να βγουν από το διαρκές καθεστώς υποχρηματοδότησης που βρίσκονται τα τελευταία χρόνια. Μόνο με επαρκείς πόρους τα Πανεπιστήμια μπορούν να βελτιώσουν τις υποδομές τους, να καλύψουν με επάρκεια θέσεις προσωπικού κ.ο.κ. Για αυτό και προτείνουμε:
- Αύξηση της χρηματοδότησης για την παιδεία τουλάχιστον στο 5% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος και για την έρευνα στο 2% του Α.Ε.Π. και αναβάθμιση των υποδομών του πανεπιστημίου προς όφελος του φοιτητή
- Απορρόφηση 40% κονδυλίων από το 4° Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης για την Παιδεία και την Έρευνα.
- Προάσπιση και ενίσχυση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της παιδείας.
- Διατήρηση του Άρθρου 16 του Συντάγματος ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΙΣΧΥΕΙ.
- Διατήρηση του νόμου πλαισίου 1268/1982 και στροφή του προς ακόμη πιο προοδευτικές-δημοκρατικές κατευθύνσεις.
- Με καθιέρωση ισότιμης συμμετοχής των φοιτητών με τα μέλη ΔΕΠ στα όργανα συνδιοίκησης όπως και στις διαδικασίες ανάδειξης των πανεπιστημιακών αρχών.
- Θωράκιση του πανεπιστημιακού ασύλου με ταυτόχρονη αύξηση των ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ υπαλλήλων για τη φύλαξη των πανεπιστημιακών χώρων. Σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση συμμετοχή ιδιωτικών αστυνομικών.
- Εκκίνηση ΙΣΟΤΙΜΟΥ, ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ διαλόγου για τα προβλήματα του εκπαιδευτικού συστήματος με συμμετοχή όλων των ενδιαφερομένων μερών, καθηγητών, μαθητών, δασκάλων, φοιτητών.
- ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ και ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ των φοιτητών σε κάθε είδους ειδικούς λογαριασμούς και επιτροπές διαχείρισης χρημάτων
Βασικός πυλώνας για την απρόσκοπτη λειτουργία των Τριτοβάθμιων ιδρυμάτων αποτελεί για εμάς η θωράκιση και ενίσχυση του αυτοδιοικήτου των Πανεπιστημίων. Αυτοδιοίκηση σημαίνει ότι τα Πανεπιστήμια ασκούν τις λειτουργίες τους και διαχειρίζονται τους πόρους τους με τα δημοκρατικά εκλεγμένα όργανά τους. Επιπλέον, το αυτοδιοίκητο κατοχυρώνει και την ακαδημαϊκή ελευθερία, κάτι που σημαίνει ότι η διδασκαλία και η έρευνα είναι αδέσμευτες από κάθε είδους εξωακαδημαϊκή επιρροή.
Πρακτικά αυτό σημαίνει, για παράδειγμα, ότι το ίδιο το Πανεπιστήμιο, με απόφαση Γενικής Συνέλευσης Τμήματος καθορίζει τον αριθμό των εισακτέων που θα δεχτεί ή ότι το Πανεπιστήμιο μπορεί να καλύπτει τα κενά σε διδακτικό και ερευνητικό προσωπικό με δικές του αποφάσεις χωρίς να περιμένει επικύρωση από το Υπουργείο Παιδείας. Η έννοια λοιπόν της θωράκισης και ενίσχυσης του αυτοδιοικήτου είναι ο τερματισμός της κρατικής κηδεμόνευσης και της χειραγώγησης των Ιδρυμάτων από το Υπουργείο Παιδείας. ΝΑΙ, θέλουμε την κρατική εποπτεία, καθώς το Πανεπιστήμιο είναι κρατικά χρηματοδοτούμενο, ΟΧΙ, δεν θέλουμε την κρατική κηδεμόνευση.
Με βάση αυτούς τους δύο άξονες, καταθέτουμε μία σειρά από προτάσεις, που τροφοδοτούν το διάλογο και μπορούν να αποτελέσουν εφαλτήριο για μια προοδευτική αλλαγή στα Πανεπιστήμια.
1. Επαναφορά σε ισχύ, σε πρώτο στάδιο, του Νόμου Πλαισίου 1268/1982. Ευρύς κοινωνικός διάλογος με συμμετοχή ΟΛΩΝ των κοινωνικών φορέων που θα οδηγήσει σε μια ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ, ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ των Ελληνικών Πανεπιστημίων.
Ο νόμος Πλαίσιο 1268/1982 αποτελεί ένα από τα πιο προοδευτικά Νομοθετήματα της χώρας μας, για αυτό και είναι επίκαιρος ακόμη και τώρα. Λόγω όμως της ανάγκης εκσυγχρονισμού των Πανεπιστημίων, αρκετές από τις διατάξεις του χρειάζονται αλλαγή ενώ και κάποιες προσθήκες, όπως οι ανωτέρω δύο προτάσεις είναι απαραίτητες. Οποιαδήποτε όμως αλλαγή πρέπει να προκύψει έπειτα από ευρύ και ουσιαστικό διάλογο ολόκληρης της ακαδημαϊκής κοινότητας.
2. Καθιέρωση ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ των Δημοσίων Πανεπιστημίων μόνο με ακαδημαϊκά κριτήρια και όχι με παρέμβαση ιδιωτικών οικονομικών συμφερόντων – επιχειρήσεων.
Οι φοιτητές, ως ισότιμο μέλος της ακαδημαϊκής κοινότητας, πρέπει να έχουν λόγο και άποψη για τα τεκταινόμενα στο Πανεπιστήμιο. Η αξιολόγηση ως έννοια είναι θετική και το νόημα αυτής της διαδικασίας, όπως ορίζεται στο νόμο 1268/1982 και όχι όπως τη θέλει ο νέος νόμος για την αξιολόγηση , έχει αποκλειστικά ως στόχο τον εντοπισμό των ελλείψεων και των προβλημάτων των Πανεπιστημίων και τη διόρθωσή τους. Η διαδικασία αυτή αποκλείει σε κάθε περίπτωση την κατηγοριοποίηση των ιδρυμάτων και στοχεύει αποκλειστικά και μόνο στη διαρκή βελτίωσή τους.
3. Καθιέρωση καθολικής ψηφοφορίας των φοιτητών για την ανάδειξη Πανεπιστημιακών Αρχών.
Πάγιο πρόβλημα των Ελληνικών Πανεπιστημίων ήταν η αδιαφάνεια και η συνδιαλλαγή στις διαδικασίες εκλογής των Αρχών τους, καθώς στις διαδικασίες αυτές ψήφιζαν μόνο αντιπρόσωποι των παρατάξεων. Με την πρόταση αυτή λόγο για τα ζητήματα του Πανεπιστημίου θα έχουν ΟΛΟΙ οι φοιτητές, χωρίς συντελεστές βαρύτητας ενθαρρύνοντας έτσι τη συμμετοχή και την πολιτική ψήφο, χτυπώντας παράλληλα τη συνδιαλλαγή και την αδιαφάνεια. Συμμετοχή των φοιτητών σε απόλυτη αντιστοιχία με τα μέλη ΔΕΠ.
4. Καθιέρωση ισότιμης συμμετοχής των φοιτητών με τα μέλη ΔΕΠ στα όργανα συνδιοίκησης όπως και στις διαδικασίες ανάδειξης των πανεπιστημιακών αρχών.
Με την πρόταση αυτή αναβαθμίζεται ο ρόλος των φοιτητών ως μέλη του Πανεπιστημίου, καθώς δίνεται η δυνατότητα μεγαλύτερης συμμετοχής στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων και αντιμετωπίζονται ως ισότιμα μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας.
5. Προάσπιση και διατήρηση του πανεπιστημιακού ασύλου σε όλους τους χώρους του πανεπιστημίου με επαναφορά της διάταξης του νόμου-πλαισίου 1268/1982.
Η νομοθετική αυτή ρύθμιση αρκεί για να προστατεύσει το Πανεπιστήμιο καθώς ορίζει ότι το Πανεπιστημιακό άσυλο αίρεται αυτοδικαίως σε περιπτώσεις αυτόφωρων κακουργημάτων και εγκλημάτων κατά της ζωής. Επιπλέον, το πρόσφατο παράδειγμα του εορτασμού του Πολυτεχνείου, όπου η ίδια η εκπαιδευτική κοινότητα προφύλαξε το Πανεπιστήμιο από βανδαλισμούς, δείχνει ότι αρκεί η συγκεκριμένη ρύθμιση, αρκεί να εφαρμόζεται. Ταυτόχρονα ζητάμε αύξηση των ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ υπαλλήλων για τη φύλαξη των πανεπιστημιακών χώρων. Σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση όμως συμμετοχή ιδιωτικών αστυνομικών.
6. Δωρεάν και έγκαιρη διανομή ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΩΝ και ηλεκτρονικό σύγγραμμα.
Από τη Γ.Σ κάθε τμήματος θα ορίζεται ένας κατάλογος με το σύνολο της σχετικής βιβλιογραφίας κάθε μαθήματος από τα οποία ο φοιτητής θα μπορεί να επιλέγει. Όλα τα υπόλοιπα θα βρίσκονται σε επαρκείς ποσότητες στις βιβλιοθήκες του κάθε τμήματος. Εξασφαλίζεται έτσι η ακαδημαϊκή ελευθερία και δίνεται η δυνατότητα για την καλύτερη δυνατή επιστημονική κατάρτιση και διεύρυνση της κριτικής σκέψης και ικανότητας. Ακόμα θα δίνεται η δυνατότητα στους φοιτητές να επιλέγουν αν προτιμούν έντυπα ή ηλεκτρονικά συγγράμματα. Όλα τα συγγράμματα οι φοιτητές θα τα λαμβάνουν ΠΑΝΤΑ στην αρχή του κάθε εξαμήνου.
7. Μέλη ΔΕΠ πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, με αύξηση των αποδοχών τους.
Με τον τρόπο αυτό εξαλείφονται φαινόμενα καθηγητών που αμελούν τις ακαδημαϊκές τους υποχρεώσεις για χάρη άλλων επαγγελματικών δραστηριοτήτων, ενώ δίνεται κίνητρο στους Πανεπιστημιακούς να αφιερώσουν περισσότερο χρόνο στην εκπαιδευτική διαδικασία, στην έρευνα και στη διδασκαλία.
8. Δωρεάν Μεταπτυχιακά, με διαφάνεια και συνδιοίκηση σε αυτά.
Κρίνουμε ότι η Συνταγματική επιταγή για Δημόσια Δωρεάν Παιδεία αφορά όλες τις πτυχές της εκπαίδευσης, συμπεριλαμβανομένων και των μεταπτυχιακών. Γι αυτό και απαιτούμε τη διατήρηση του δωρεάν χαρακτήρα των μεταπτυχιακών σπουδών και την άμεση απόσυρση των διδάκτρων, όπου υπάρχουν, ως αντισυνταγματική πρακτική.
9. Δωρεάν Σίτιση και Στέγαση, αύξηση των φοιτητικών επιδομάτων ώστε να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες.
Ένα σύγχρονο κοινωνικό κράτος πρέπει να μεριμνά για τους φοιτητές παρέχοντας αναβαθμισμένες υπηρεσίες σίτισης για ΟΛΟΥΣ τους φοιτητές, καθώς και στέγαση για τους φοιτητές που σπουδάζουν σε τόπο διαφορετικό από αυτόν της κατοικίας τους. Το μέτρο αυτό, σε συνδυασμό με παράλληλη αύξηση των φοιτητικών επιδομάτων θα καλύψει το υπέρογκο κόστος της φοιτητικής ζωής, κόστος που αναγκάζει τους φοιτητές να στρέφονται στην ευκαιριακή απασχόληση για την οικονομική τους ενίσχυση.
10. Δημιουργία Πανεπιστημιακών Τυπογραφείων, που θα αναλαμβάνουν την εκτύπωση και διανομή των βιβλίων στους φοιτητές και δεν θα γίνεται αυτή, υπερκοστολογημένη, από εκδοτικούς οίκους.
11. Πανεπιστήμιο των Νέων Τεχνολογιών.
Δωρεάν, Ασύρματο internet για κάθε φοιτητή, παροχή ενός φορητού υπολογιστή σε κάθε νεοεισαχθέντα φοιτητή, δημιουργία e-class (μαθήματα και διαλέξεις μέσω διαδικτύου) σε κάθε Πανεπιστήμιο, αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών κατά τη διάρκεια της παράδοσης.
- ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ παντού
ΠΑΣΠ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ
